Sama byłam maturzystką, wiem jak czas przedmaturalny potrafi być nieoczekiwany. Nauczyciele cisną z każdej strony, gdzie się da. Każdy nauczyciel chce, żebyś osiągnęła jak najlepszy wynik z jego dziedziny. Dodatkowo rodzice i rodzina, czasem są wspierający, ale czasem nawet i nieświadomie nakładają na nas presję. Presję bycia idealnym, osiągnięcia jak najwyższych wyników i dostania się na...
Wdech i wydech. Wdech i wydech.
Chcę Ci powiedzieć, że nie jesteś sam_a! Dużo osób ma podobne doświadczenia, ale nie każdy z nich mówi o tym głośno. Świadomość, że nie jest się samemu w trudnej sytuacji, może być czasem pocieszająca! Wiele osób boi się, że zapomni materiał tuż przed maturą, że te wszystkie trzyletnie starania w proch się obrócą i stres pochłonie ich całą wiedzę. Z punktu widzenia neurobiologii - stres może ograniczyć pewne funkcje poznawcze. Silny stresor może doprowadzić nas do odcięcia części logicznej (korowej) od części emocjonalnej (limbicznej) mózgu, stąd wiele osób może zapomnieć odpowiedzi na banalne pytanie, gdy ni stąd, ni zowąd nauczyciel wyrwie do odpowiedzi. Jednak informacja, którą wcześniej przyjął i przetworzył mózg w nim została. Odpowiednio często utrwalona może zostać przywołana w sytuacji stresu. Dlatego spokojnie, odpowiedź brzmi - nie, nie zapomnisz wszystkiego na maturze. Stres, nerwowość czy panika może utrudnić Tobie dostęp do informacji, ale nigdy Ci jej nie wymaże. Tutaj potrzebujemy specjalnego klucza do naszego organizmu, a jest nim relaks.
Cały nasz organizm tworzy jeden wielki ekosystem, w którym wszystkie narządy są ze sobą połączone i zależą od siebie. Jak wiemy, stan idealny, w którym nasz organizm jest szczęśliwy to homeostaza. Krótkie przypomnienie moi drodzy, stres wyzwala w nas układ współczulny, ale my go nie chcemy. My chcemy układ przywspółczulny, który jest przy nas i nas uspokaja. Wprowadza w stan błogiej relaksacji.... Niemniej jednak potrzebujemy też i adrenaliny, która zmobilizuje nas do powtórek, do odpowiedniego formułowania odpowiedzi i uświadomi nas w powadze sytuacji - zatem balans.
Domyślam się jednak, że większość osób czytających ten tekst to zestresowani maturzyści. Tytuł przecież zobowiązuje. Stąd poniżej kilka porad ode mnie jak możecie zredukować stres.
Słyszeliście kiedyś o metodzie Jacobsona? To jest metoda relaksacji, która na początku skupia się na świadomym skurczeniu mięśni, a później ich rozkurczaniu. Najlepiej od samiutkich stóp aż do głowy. Świadome kontrolowanie napięcia mięśni dosłownie mówi naszemu mózgowi, że hej, wszystko jest okej, przecież to Ty wszystko kontrolujesz.
Medytacje to nie tylko tzw. siedzenie po turecku z zapalonym kominkiem i muzyką w tle. Medytować możesz na co dzień. Wystarczy, że znajdziesz spokojne, ciche miejsce, w którym czujesz się komfortowo, zamkniesz oczy i spróbujesz skupić się na tym co czujesz. Poczuj, że stoisz na ziemi. Jeśli masz możliwość, stań boso na ziemi i zacznij słuchać swojego ciała. Brzmi głupio, zbyt prosto? Nawet nie wiesz, jak czasem trudno jest się skupić na tym, co się dzieje tu i teraz. Podejmij to wyzwanie! Ważne jest, żeby strumień naszych myśli był po prostu akceptowalny. Ok, to jest myśl, ale nie skupiam się na tobie. Skup się na tym, co Twoje ciało mówi do Ciebie, w ciszy, przez kilka minut, akceptując płynące myśli. Jeszcze raz, nie skupiaj się na tym co siedzi ci w głowie, a na tym co ciało mówi do Ciebie. Poczuj, gdzie jesteś. Gdzie siedzisz. Gdzie stoisz. I na tym się skup. (Polecam apki medytacyjne czy medytacje z przewodnikiem na yt za free)
Joga. Zbyt popularne, zbyt banalne? Jednak działa. Szczególnie kiedy skupisz się na miarowym oddechu i zatrzymasz się w pozycji, która jest dla Ciebie niekomfortowa. Gdy czujesz, że mięsień się rozciąga, to dobry znak. Wtedy skup się tylko na tym i oddychaj. Dla szczególnie zestresowanych polecam jogę ying yang. Powinna pomóc Ci w uwolnieniu nagromadzonych emocji w ciele. (Jest dużo świetnych jogowych kanałów na yt za free)
Nie bagatelizuj swoich emocji. One dużo mówią o tym, co się dzieje w Twoim ciele. Kiedy pojawia się nadmiar lęku, zatrzymaj się i pomyśl, dlaczego to odczuwasz. Co takiego się dzieje w Twoim życiu. Nadmiar obowiązków? Stres przed maturą? Postaraj się nazwać i wypowiedzieć głośno swoje emocje. Spróbuj je zaakceptować. Akceptacja stresu przed maturą uświadamia organizm, że okej, no to mamy taką sytuację. Może spróbujemy jakoś ten stres zredukować? Porozmawiaj o tym co czujesz z przyjaciółmi czy rodziną. Znajdź osobę, która jest dla Ciebie. Opowiedz jej o swoich wewnętrznych przeżyciach. Warto jest też skorzystać z pomocy pedagoga szkolnego czy psychologa. To są osoby wykwalifikowane, które nie tylko cię wysłuchają, ale i realnie pomogą zmierzyć się z nadchodzącym wyzwaniem.
Last but not least, bądź szczera z nauczycielami. Jeśli czujesz, że po prostu nie wyrabiasz, to możesz im to powiedzieć po lekcjach. Może będą chcieli Ci pomóc. Nie przejmuj się też ocenami. Jedynka o niczym nie świadczy. Często na nasz wynik ze sprawdzianu mają wpływ właśnie opisane emocje. Skup się na zdobywaniu wiedzy i systematycznej powtórce do egzaminu. To przecież aż tyle.
Ściskam Cię serdecznie i powodzenia!
