Piotr L.

Język polski a zwłaszcza literatura, poezja , szeroko pojęte, stanowią moją osobistą pasję. Największym sukcesem w dziedzinie literatury jest zwycięstwo w ogólnopolskim konkursie w zakresie prozy. Predyspozycje oraz kwalifikacje ( uprawnienia pedagogiczne) w połączeniu z pasją pozwalają na skuteczne przekazywanie lub doskonalenie elementów programowych, w przestrzeni poziomu kształcenia, który określiłem w ankiecie.
Zarówno z natury swojej jak i wykształcenia jestem humanistą .Kiedy weźmie się pod uwagę moją przeszłość wojskową, dla wielu mogę stanowić stereotyp autorytarnego, zwłaszcza niekompetentnego megalomana. Relacje z ludźmi, które budowałem choć jak to w życiu bywa układały się rozmaicie, zawsze nosiły pierwiastki w pełni profesjonalnego kontaktu. Uczestnictwo niegdyś w procesie wychowania własnych, czworga, dziś dorosłych już dzieci powoduję, że relacje z młodym lub nawet bardzo młodym pokoleniem nie stanowią dla mnie problemu.
Redagowanie materiałów szkoleniowych nie nastręcza mi jakichkolwiek trudności bowiem zajmowałem się tą działalnością na co dzień a obecnie zajmuję się pracą twórczą, w dziedzinie literatury. Przez kilkanaście lat pisałem komentarze i felietony do jednego z ogólnopolskich dwumiesięczników.
Praca, którą Państwo proponujecie w moim przekonaniu jest (można by rzec) „szczególnie dla mnie”. Dlaczego ? Otóż nie szczególnie jestem zainteresowany stałą umową, ubezpieczeniem ZUS itp. bowiem będąc wykładowcą i kierownikiem zespołu dydaktycznego wypracowałem sobie stabilizację ekonomiczną opartą na emeryturze tzw. „mundurowej”.
Ponadto nadmieniam, że przez kilkanaście lat przewodniczyłem oraz brałem czynny udział w państwowych komisjach egzaminacyjnych, na terenie głównych ośrodków szkolnictwa wojskowego, na terenie całego kraju. Może to zabrzmi nieco zarozumiale (za co przepraszam) ale za swój profesjonalizm metodyczny w przedmiocie prowadzenia zajęć mogę ręczyć.
Metody nauczania, które w przypadku języka polskego okazują się skuteczne określiłem uprzednio w ankiecie.
Jeżeli zaistnieje taka potrzeba to gotów jestem na kontakt werbalny lub nawet osobisty z Państwem. W czasach współczesnych zagrożeń w relacjach "osoba dorosła -dziecko" korepetytorem nie powinien być "człowiek z nikąd". Lansuję osobisty pogląd, że do zawodu nauczyciela winny kwalifikować specjalne komisje, badające osobowość, temperament czy wreszcie przeszłość kandydata.

Z wyrazami szczerego szacunku - Piotr