Proces w którym w którym informacja zawarta w DNA może określić kolejność aminokwasów w białku składa się z etapu transkrypcji i translacji.
Podczas transkrypcji powstaje cząsteczka mRNA. Zawiera ona informację określającą kolejność aminokwasów w białku. Transkrypcja odbywa się w jądrze komórkowym.
Podczas translacji na podstawie mRNA syntezowany jest łańcuch polipeptydowy z którego tworzone jest białko. Każda trójka zasad nukleotydów koduje jeden aminokwas. Pierwsza trójka to informacja o początku translacji, a ostatnia trójka to informacja o jej zakończeniu.. Translacja wymaga udziału tRNA i odbywa się na rybosomach.
RNA składa się z rybozy, zasad azotowych (uracyl, adenina, guanina, cytozyna) i i grup fosforanowych.
Różnice z DNA: uracyl zamiast tyminy, nie tworzy helisy, jest jednoniciowe, ryboza zamiast deoksyrybozy.
Kod genetyczny jest zdegenerowany i uniwersalny.
Zdegenerowany: wiele różnych trójek może kodować jeden aminokwas.
Uniwersalny: wszystkie organizmy wykorzystują ten sam kod genetyczny. Jest to przesłanka za tym że mają wspólnego przodka, jest to pośredni dowód potwierdzający teorię ewolucji.
Translacja i replikacja DNA
replikacja DNA to proces przepisywania DNA na DNA
translacja to proces przepisywania DNA na RNA
Podczas replikacji DNA obienici helisy zostają rozdzielone. Każda służy jako matryca na której tworzona jest nowa nić. Polimeraza DNA jest enzymem który dobudowuje kolejne nukleotydy do wydłużającej się nowej nici.
Helikaza DNA rozplata i rozdziela helissę DNA.
Topoizomerazy to enzymy zapobiegające plątaniu się nici.
Budowa DNA
Każda nukleotyd składa się z zasady azotowej która jest połączona z deoksyrybozą, która jest połączona z resztą fosforanową.
Zasady azotowe dzielimy na puryny i pirymidyny. Puryny mają dwa pierścienie, pirymidyny jeden. Łączą się w pary puryna-pirymidyna tak że każdy szczebel DNA to 3 pierścienie. puryna2+pirymidyna1=3
Puryny:adenina i guanina
Pirymidyny:cytozyna i tymina
Cytozyna łączy się z guaniną 3 wiązaniami wodorowymi
Tymina z adeniną 2 wiązaniami
Nie mogą się połączyć inaczej bo liczba wiązań nie będzie się zgadzać.
Nici w helisie DNA są komplementarne.
Semikonserwatywny model replikacji DNA: każda nowa helisa DNA powstała z jednej nici starego DNA które uległo replikacji.
Telomery: to krótkie fragmenty DNA nie kodujące informacji których zadaniem jest zabezpieczanie DNA.
