Słów kilka o solach!

2022-09-29

Julia K.

Solami nazywamy związki, które charakteryzują się budową jonową. W ich skład wchodzi kation metalu (wyjątek stanowi tutaj kation amonu) i anion reszty kwasowej.


 

Zadanie!

Podaj trzy wzory soli.

 

W związku z nieco bardziej skomplikowaną budową soli możemy je podzielić na kilka różnych grup, biorąc pod uwagę ich różne właściwości.

Sole możemy podzielić na takie, które rozpuszczają się w wodzie i na takie, które nie rozpuszczają się w niej. Innym stosowanym podziałem jest taki, który w budowie soli uwzględnia obecność tlenu (sole tlenowe) lub jego brak (sole beztlenowe). Kolejnymi grupami między innymi są: wodorosole (posiadają w swojej strukturze wodór), hydroksosole (posiadają grupę hydroksylową), sole kompleksowe, sole proste, sole podwójne i hydraty.

 

Nazwy soli obojętnych

  1. Sole proste - pierwszy wyraz w nazwie soli prostej jest to wyraz mówiący nam od jakiego kwasu pochodzi reszta kwasowa. Natomiast drugi człon pochodzi od metalu. Musimy tutaj jednak pamiętać, żeby w nawiasie podać wartościowość metalu. W nazwie kwasu tlenowego wyraz pochodzący od kwasu ma końcówkę -an (na przykład siarczan (VI) sodu), natomiast w nazwach kwasów beztlenowych pierwszy wyraz ma końcówkę -ek (na przykład siarczek wapnia).

  2. Sole podwójne - w pierwszej kolejności należy zastanowić się, jakie nazwy mają jony tworzące opisywaną sól. W pierwszej kolejności podajemy nazwy anionów (w kolejności alfabetycznej),  kolejno nazwy kationów (także w kolejności alfabetycznej).  Należy pamiętać, że nazwa systematyczna soli podwójnych składa się z trzech wyrazów. Jeżeli we wzorze soli obecny jest więcej niż jeden kation (i mają one taki sam stopień utlenienia) to do nazwy dodajemy przedrostki takie jak di-, tri- i tak dalej.

  3. Hydraty - zasada utworzenia nazwy hydratu jest prosta. W pierwszej kolejności ustalamy nazwę soli bezwodnej, a po myślniku dodajemy do niej słowo woda, kolejno w nawiasie zapisujemy stosunek soli do liczby cząsteczek wody np. siarczan (VI) wapnia - woda (1/2)

Nazwy wodorosoli

 

Nazwy wodorosoli złożone są z dwóch wyrazów. Pierwszy z nich to nazwa anionu z przedrostkiem wodoro-, a drugi to nazwa kationu, który wchodzi w skład wodorosoli. Jeżeli liczba atomów wodoru we wzorze soli jest większa niż jeden dodajemy wtedy odpowiedni przedrostek np. diwodorofosforan (V) wapnia.

Nazwy hydroksosoli

Nazwy hydroksosoli złożone są z trzech wyrazów, a między nazwą kationu i anionu znajduje się wyraz wodorotlenek. Jeżeli we wzorze soli występuje więcej niż jedna grupa “OH” to do wzoru soli dodajemy odpowiedni przedrostek -di, tri- itd. Pamiętaj, że grupę “OH” zawsze należy zapisać w nawiasie na końcu wzoru soli np. chlorek diwodorotlenek glinu. 

 

Zadanie!

 

Zapisz wzory poniższych soli:

 

siarczan (VI) glinu sodu, bromek difluorek sodu, fosforan (V) dipotasu sodu, chlorek miedzi (II)- woda (⅕), wodorowęglan sodu, chlorek wodorotlenek wapnia 




Otrzymywanie soli

Otóż, sposobów dzięki, którym możemy otrzymać sole jest dużo. Podamy sobie kilka najważniejszych:

 

  1. Reakcja metalu z kwasem

  2. Reakcja tlenku zasadowego z kwasem

  3. Reakcja zobojętniania to znaczy reakcja wodorotlenku metalu z kwasem

  4. Reakcja wodorotlenku metalu z tlenkiem kwasowym

  5. Reakcja mocnego kwasu z solą słabego lub lotnego kwasu (ta reakcja zachodzi także, jeżeli produktem jest trudno rozpuszczalna sól)

 

Zadanie!

Otrzymaj dwie wybrane sole wszystkimi podanymi powyżej metodami.




Wybrane właściwości chemiczne soli

 

  1. rozkład soli

 

Pod wpływem bardzo wysokiej temperatury większośc soli ulega rozkładowi. Istnieją jednak takie sole, które rozkładają się już podczas ogrzewania ich w laboratorium. Innym przykładem takiej soli jest chloran (V) potasu. Wskazać możemy także takie sole, które ulegną rozkładowi, jeżeli poddamy je ekspozycji na promienie świetlne.

 

  1. wypieranie metalu z roztworu soli

 

Pamiętać tutaj należy, że metal bardziej  aktywny wypiera metal mniej aktywny z roztworu jego soli.

 

  1. reakcje soli dobrze rozpuszczalnych

 

Ten podpunkt jest rozumiany w ten sposób, że sole, które są dobrze rozpuszczalne reagują z innymi dobrze rozpuszczalnymi substancjami. W tej reakcji substraty należy dobrać w taki sposób, aby jeden z produktów tej reakcji chemicznej był słabo rozpuszczalny lub był słabym elektrolitem.

Spodobał Ci się artykuł? Oceń go

4.5

Według opinii 8 użytkowników

Julia K.

Autor i korepetytor w BUKI: Julia K.

Jestem studentką na kierunku lekarskim Uniwersytetu Zielonogórskiego. Korepetycji udzielam od przeszło 5 lat.

Cena

100 zł/60

Inne blogi autora

Szukasz korepetytora?

Zgłoszenia do współpracy z korepetytorem wysyłane są do BUKI co 4 minuty. Już ponad 650 000 uczniów znalazło nauczyciela. Chcesz do nich dołączyć?

Dopasuj korepetytora

BUKI

Platforma łącząca nauczycieli i uczniów

Utwórz profil nauczyciela