Język niemiecki odgrywa w 21 wieku coraz ważniejszą role, ponieważ państwa niemieckojęzyczne pokazują szybki rozwój oraz odpowiednie zapotrzebowanie. Zgodnie z danymi „Deutsche Welle” w ciągu 2015-2016 roku liczba obcokrajowców wzrosła o 1,9 mln osób i obecnie jest powyżej 10 mln, czyli 23 procent.
Oczywiście wszyscy cudzoziemcy muszą się nauczyć języka niemieckiego, szczególnie gdy chodzi o pracę, studia itp. Poziomy różnią się w zależności od celu pobytu w Niemczech. W tym artykułu będą zawarte informacje o najbardziej popularnych egzaminach z języka niemieckiego. Zaczniemy od certyfikatów, które przydadzą się przyszłym studentom. Warto powiedzieć, że Niemcy bardzo dbają o rozwój ich języka ojczystego poza granicami kraju. Jest wiele szkół z pogłębioną nauką języka. Tam jest też czasami możliwość uzyskać certyfikaty międzynarodowe. To są przede wszystkim:
2. Goethe Zertfikat (różne poziomy)
3. Fachsprachprüfung dla lekarzy
DSD-1, DSD-2
W tym momencie jest ponad 75 szkół z egzaminem DSD w Polsce. One są rzeczywiście rozpowszechnione na terenie całego kraju. Ten egzamin dzieli się na dwie części: DSD-1, DSD-2. Pierwszy jest na poziomie A2/B1, drugi na poziomie B2/C1. Można dostać albo niższy, albo wyższy poziom w zależności od ilości zdobytych punktów. To jest też ustalone: 9-12 za mówienie oraz część pisemną, 9-14 za czytanie tekstu pisanego oraz rozumienia ze słuchu odpowiadają poziomowi A2. Wszystko powyżej jest odpowiednio B1.
Część ustna DSD-1, DSD-2 (Mündlicher Ausdruck)
Ona się składa z dwóch części na obu poziomach. Na egzaminie na B1 jest najpierw prezentacja. Kandydaci przygotowują ją wcześniej. O temat każdy kandydat decyduje samodzielnie. Z reguły uczestnicy wybierają temat, który odnosi się do koła ich zainteresowań. Najlepiej przygotować prezentację w PowerPoint. Dopuszczalny jest również poster. Po prezentacji przedstawiciele komisji zadają kilka pytań odnośnie Państwa tematu. Oprócz tego jest lista pytań, które omawiają się na zajęciach. Egzaminator zadaje trzy pytania z tej listy. To jest taka konwersacja. Na poziomie B2/C1 wszystko jest inaczej. Jedynym podobieństwem jest egzamin ustny składający się z dwóch części. W pierwszej części trzeba przedstawić temat podany w zadaniu. Na przygotowanie się jest 15 minut. Dalej jest własna prezentacja na wspólny temat. Ten temat się wybiera wcześniej klasą oraz nauczycielem. Oczywiście tematy są bardziej zaawansowane: energia odnawialna, elektrownie atomowe, uzależnienia i tego typu rzeczy.
Część pisemna DSD-1, DSD-2 (Schriftlicher Ausdruck)
W części pisemnej bardzo istotna jest umiejętność analizować oraz robić wnioski na podstawie faktów. Rozprawka dzieli się warunkowo na części. Najpierw jest tekst, który trzeba podsumować kilkoma zdaniami. Dalej jest opis grafiku albo kilku grafików. Później idzie cały system argumentacji. Argumentacja generalnie może wyglądać w dwa sposoby:
1. Twierdzenie, uzasadnienie, przykład.
2. Przykład, twierdzenie, uzasadnienie.
Ważnym warunkiem jest patrzeć na temat z różnych perspektyw, nie wygłaszając przy tym własnej opinii. To jest oddzielny i jednocześnie następny punkt rozprawki. Na koniec trzeba koniecznie powiedzieć podsumowanie. To może wyglądać w sposób następujący:
Zusammenfassend kann man mit Sicherheit behaupten, dass…
Abschließend sollte man betonen, dass…
Zum Schluss lässt sich feststellen, dass…
Goethe Zertifikat
Instytut Goethego proponuje różnego rodzaju certyfikaty na różnych poziomach. Znów wszystko zależy od celu Państwa wyjazdu do kraju niemieckojęzycznego. Oferowane są wszystkie poziomy od A1 do C2 włącznie. Są egzaminy dla dorosłych oraz dzieci lub młodzieży. Dlatego tematy na tych egzaminach się różnią. Oczywiście dziecko w wieku 12 lat nie będzie mówiło o sprawach zawodowych w odróżnieniu od dorosłego. Z tego powodu są Goethe-Zertifikat A1: Fit in Deutsch 1(dla dzieci i młodzieży) oraz Goethe-Zertifikat A1: Start Deutsch 1 (dla dorosłych). W czym się przydadzą te certyfikaty:
- potwierdzenie podstawowej znajomości języka dla przeprowadzki do kraju;
- możliwość starania się o program Au-Pair;
- potwierdzenie znajomości języka w stopniu dostatecznym dla uzyskania wizy w celu łączenia rodzin;
Certyfikat na poziomie A2 też się dzieli w tak samy sposób na egzamin dla dzieci oraz dorosłych. Egzamin nazywa się: Goethe-Zertifikat A2: Fit in Deutsch 2 (dla dzieci i młodzieży), Goethe-Zertifikat A2: Fit in Deutsch A2. Co umożliwia ten dyplom:
- umożliwia pracę w kraju niemieckojęzycznym;
- jest potwierdzeniem znajomości języka na poziomie podstawowym podwyższonym;
Istnieje również certyfikat na poziomie B1, który się zwłaszcza przyda absolwentom szkół oraz osobom, które chcą ubiegać się pracę w Niemczech. Inaczej mówiąc ten certyfikat przyniesie Państwu następujące zalety:
- możliwość pracować w Niemczech w większości branży oprócz tych, które wymagają dodatkowego potwierdzenia znajomości języka fachowego;
- dla przyszłych studentów możliwość wstępu do tak zwanego Studienkolleg, który oferuje kurs;
Certyfikat B2 oraz C1 oferują o wiele więcej, ponieważ ten dyplom jest traktowany jako potwierdzenie dość zaawansowanego poziomu. Certyfikat na tym poziomie przyda się dla realizacji następujących celów:
- możliwość przystępować do dodatkowego egzaminu dla lekarzy (Fachsprachprüfung);
- studia w Niemczech;
- wstęp do Studienkolleg, ten egzamin nawet bardziej odpowiada, i wtedy jest większa szansa na sukces;
Dyplom C2 jest już czymś zupełnie innym. To jest potwierdzenie znajomości języka na poziomie rodzimego użytkownika języka. Goethe-Zertifikat C2 oferuje następujące szansy zawodowe:
- możliwość pracy w niemieckiej szkole, technikum, na uniwersytecie;
- uprawnienie do prowadzenia badań naukowych w Niemczech;
- potwierdzenie znajomości języka na poziomie „native speaker”;
Na co się zwraca uwaga na tych egzaminach?
Przede wszystkim ocenia się umiejętność myśleć krytycznie, czyli porównywać, analizować, używając przy tym faktów jako podstawowe źródło. Bardzo dużym błędem jest wyrażenie własnej opinii kilka razy albo w niewłaściwym miejscu. Drugim ważnym składnikiem jest struktura w części pisemnej oraz ustnej:
1. Wstęp. Tutaj można zacząć od jakiegoś cytatu, ogólnego faktu;
2. Dalej musi być przejście do głównej części rozprawki. To są wyrazy typu: im Folgenden beleuchte ich den Punkt, Als Nächstes beschreibe ich, Des Weiteren, Daraufhin komme ich zum Punkt;
3. Dalej idą punkty, argumenty. Należy koniecznie robić te przejścia między każdym punktem, żeby rozprawka miała pewny wygląd;
4. Przedostatni jest punkt własne doświadczenie, o którym trzeba opowiedzieć;
5. Ostatnim punktem jest własna opinia. Należy używać wyrazów typu: meiner Meinung nach, Ich vertrete den Standpunkt, dass, Meines Erachtens, Ich vertrete die Auffassung, dass;
6. W końcu należy też napisać podsumowanie;
Fachsprachprüfung (dla lekarzy)
Tak zwany Fachsprachprüfung (egzamin z języka fachowego w zakresie medycyny) obecnie cieszy się bardzo dużym zapotrzebowaniem, skoro mnóstwo lekarzy z Polski przeprowadza się do Niemiec. Aby przystąpić do pracy lekarza w Niemczech, wymagany jest nie tylko zwykły dyplom na poziomie B2, ale również egzamin z języka fachowego. On składa się z kilku części: rozmowa między lekarzem a pacjentem, dokumentacja (Arztbrief), komunikacja miedzy lekarzem, a lekarzem. Każda część ma swoje osobliwości.
Rozmowa między lekarzem a pacjentem:
Tutaj ważnie nie używać za bardzo skomplikowanych terminów fachowych, żeby chory rozumiał sens. Najpierw pyta się dane osobowe (imię, nazwisko, data urodzenia, wzrost, waga). Później lekarz powinien zapytać o symptomach, wcześniejszych chorobach, leczeniu tych chorób, alergiach. Bardzo ważne jest pytanie o szkodliwych nawykach. W tym punkcie też rzeczywiście chodzi o narkotyki. Warto dodać, że pacjent nie musi odbierać to jakoś osobiście. To jest obligatoryjne pytanie. Istotne są również pytania o rodzinie, pracy człowieka, jak również choroby krewnych. W końcu trzeba postawić ewentualną diagnozę i powiedzieć o tym choremu.
Dokumentacja (Arztbrief)
Tutaj trzeba podsumować wszystkie dane zebrane od pacjenta i napisać taki list do kolegów z pracy. Niezbędne jest też pytanie o częstości bólu lub innych symptomów. Tutaj przydadzą się takie wyrażenia: wir berichten Ihnen nach folgend über den Patienten, der sich bei uns in der Notaufnahme am xx xx xxxx befand. Alkoholkonsum, Nikotin, Drogen seien (nicht) verneint. Der Patient beschwert sich über stechende, pochende, dumpfe Schmerzen. Der Patient habe keine Allergien gegen Medikamente/ habe Allergie gegen... Der Patient berichtet/gibt an, dass... Die Schmerzen seien plötzlich im Bereich... aufgetreten. W kontekście używa się trybu warunkowego Konjunktiv 1. Ta formy czasownika jest wymagana dla przekazania informacji innych osób. W końcu trzeba napisać polecenia dla dalszego leczenia pacjenta. Obowiązkowo należy napisać powitanie na początku i pożegnanie w końcu.
Komunikacja między lekarzem, a lekarzem
Tutaj trzeba pokazać znajomość terminów fachowych, czyli na łacinie, bo to jest rozmowa między specjalistami w tej dziedzinie. Należy opisać nawet najmniejsze drobiazgi, wszystkie zażalenia, aby sprecyzować diagnozę oraz przystąpić do dalszego leczenia. Ważne są lekarstwa, które brał pacjent dotychczas. O tym koniecznie trzeba powiedzieć innemu lekarzowi.
Wszyscy uczestnicy egzaminu są aktorami, dlatego oni będą się starali Państwa splątać. W praktyce większość osób zdaje ten egzamin. Chociaż nie można określić jako prosty.
Te wszystkie egzaminy opisane wyżej uznają się na całym świecie i większość z nich jest ważna przez całe życie. Dlatego przyda się zdobyć taki certyfikat. Aktualne informacje dotyczące terminów i cen w swoim kraju można znaleźć na stronach internetowych. W przypadku Goethe-Zertifikat oraz Fachsprachprüchung najpierw trzeba zapłacić za egzamin. DSD jest natomiast bezpłatny dla uczniów lub studentów. Na pierwszy rzut oka te egzaminy mogą się wydać za trudne. Jednak możecie się Państwo sami przekonać, że w razie rzetelnego przygotowania się da się zdać i osiągnąć swój cel.
Język niemiecki odgrywa w 21 wieku coraz ważniejszą role, ponieważ państwa niemieckojęzyczne pokazują szybki rozwój oraz odpowiednie zapotrzebowanie. Zgodnie z danymi „Deutsche Welle” w ciągu 2015-2016 roku liczba obcokrajowców wzrosła o 1,9 mln osób i obecnie jest powyżej 10 mln, czyli 23 procent.
Oczywiście wszyscy cudzoziemcy muszą się nauczyć języka niemieckiego, szczególnie gdy chodzi o pracę, studia itp. Poziomy różnią się w zależności od celu pobytu w Niemczech. W tym artykułu będą zawarte informacje o najbardziej popularnych egzaminach z języka niemieckiego. Zaczniemy od certyfikatów, które przydadzą się przyszłym studentom. Warto powiedzieć, że Niemcy bardzo dbają o rozwój ich języka ojczystego poza granicami kraju. Jest wiele szkół z pogłębioną nauką języka. Tam jest też czasami możliwość uzyskać certyfikaty międzynarodowe. To są przede wszystkim:
2. Goethe Zertfikat (różne poziomy)
3. Fachsprachprüfung dla lekarzy
DSD-1, DSD-2
W tym momencie jest ponad 75 szkół z egzaminem DSD w Polsce. One są rzeczywiście rozpowszechnione na terenie całego kraju. Ten egzamin dzieli się na dwie części: DSD-1, DSD-2. Pierwszy jest na poziomie A2/B1, drugi na poziomie B2/C1. Można dostać albo niższy, albo wyższy poziom w zależności od ilości zdobytych punktów. To jest też ustalone: 9-12 za mówienie oraz część pisemną, 9-14 za czytanie tekstu pisanego oraz rozumienia ze słuchu odpowiadają poziomowi A2. Wszystko powyżej jest odpowiednio B1.
Część ustna DSD-1, DSD-2 (Mündlicher Ausdruck)
Ona się składa z dwóch części na obu poziomach. Na egzaminie na B1 jest najpierw prezentacja. Kandydaci przygotowują ją wcześniej. O temat każdy kandydat decyduje samodzielnie. Z reguły uczestnicy wybierają temat, który odnosi się do koła ich zainteresowań. Najlepiej przygotować prezentację w PowerPoint. Dopuszczalny jest również poster. Po prezentacji przedstawiciele komisji zadają kilka pytań odnośnie Państwa tematu. Oprócz tego jest lista pytań, które omawiają się na zajęciach. Egzaminator zadaje trzy pytania z tej listy. To jest taka konwersacja. Na poziomie B2/C1 wszystko jest inaczej. Jedynym podobieństwem jest egzamin ustny składający się z dwóch części. W pierwszej części trzeba przedstawić temat podany w zadaniu. Na przygotowanie się jest 15 minut. Dalej jest własna prezentacja na wspólny temat. Ten temat się wybiera wcześniej klasą oraz nauczycielem. Oczywiście tematy są bardziej zaawansowane: energia odnawialna, elektrownie atomowe, uzależnienia i tego typu rzeczy.
Część pisemna DSD-1, DSD-2 (Schriftlicher Ausdruck)
W części pisemnej bardzo istotna jest umiejętność analizować oraz robić wnioski na podstawie faktów. Rozprawka dzieli się warunkowo na części. Najpierw jest tekst, który trzeba podsumować kilkoma zdaniami. Dalej jest opis grafiku albo kilku grafików. Później idzie cały system argumentacji. Argumentacja generalnie może wyglądać w dwa sposoby:
1. Twierdzenie, uzasadnienie, przykład.
2. Przykład, twierdzenie, uzasadnienie.
Ważnym warunkiem jest patrzeć na temat z różnych perspektyw, nie wygłaszając przy tym własnej opinii. To jest oddzielny i jednocześnie następny punkt rozprawki. Na koniec trzeba koniecznie powiedzieć podsumowanie. To może wyglądać w sposób następujący:
Zusammenfassend kann man mit Sicherheit behaupten, dass…
Abschließend sollte man betonen, dass…
Zum Schluss lässt sich feststellen, dass…
Goethe Zertifikat
Instytut Goethego proponuje różnego rodzaju certyfikaty na różnych poziomach. Znów wszystko zależy od celu Państwa wyjazdu do kraju niemieckojęzycznego. Oferowane są wszystkie poziomy od A1 do C2 włącznie. Są egzaminy dla dorosłych oraz dzieci lub młodzieży. Dlatego tematy na tych egzaminach się różnią. Oczywiście dziecko w wieku 12 lat nie będzie mówiło o sprawach zawodowych w odróżnieniu od dorosłego. Z tego powodu są Goethe-Zertifikat A1: Fit in Deutsch 1(dla dzieci i młodzieży) oraz Goethe-Zertifikat A1: Start Deutsch 1 (dla dorosłych). W czym się przydadzą te certyfikaty:
- potwierdzenie podstawowej znajomości języka dla przeprowadzki do kraju;
- możliwość starania się o program Au-Pair;
- potwierdzenie znajomości języka w stopniu dostatecznym dla uzyskania wizy w celu łączenia rodzin;
Certyfikat na poziomie A2 też się dzieli w tak samy sposób na egzamin dla dzieci oraz dorosłych. Egzamin nazywa się: Goethe-Zertifikat A2: Fit in Deutsch 2 (dla dzieci i młodzieży), Goethe-Zertifikat A2: Fit in Deutsch A2. Co umożliwia ten dyplom:
- umożliwia pracę w kraju niemieckojęzycznym;
- jest potwierdzeniem znajomości języka na poziomie podstawowym podwyższonym;
Istnieje również certyfikat na poziomie B1, który się zwłaszcza przyda absolwentom szkół oraz osobom, które chcą ubiegać się pracę w Niemczech. Inaczej mówiąc ten certyfikat przyniesie Państwu następujące zalety:
- możliwość pracować w Niemczech w większości branży oprócz tych, które wymagają dodatkowego potwierdzenia znajomości języka fachowego;
- dla przyszłych studentów możliwość wstępu do tak zwanego Studienkolleg, który oferuje kurs;
Certyfikat B2 oraz C1 oferują o wiele więcej, ponieważ ten dyplom jest traktowany jako potwierdzenie dość zaawansowanego poziomu. Certyfikat na tym poziomie przyda się dla realizacji następujących celów:
- możliwość przystępować do dodatkowego egzaminu dla lekarzy (Fachsprachprüfung);
- studia w Niemczech;
- wstęp do Studienkolleg, ten egzamin nawet bardziej odpowiada, i wtedy jest większa szansa na sukces;
Dyplom C2 jest już czymś zupełnie innym. To jest potwierdzenie znajomości języka na poziomie rodzimego użytkownika języka. Goethe-Zertifikat C2 oferuje następujące szansy zawodowe:
- możliwość pracy w niemieckiej szkole, technikum, na uniwersytecie;
- uprawnienie do prowadzenia badań naukowych w Niemczech;
- potwierdzenie znajomości języka na poziomie „native speaker”;
Na co się zwraca uwaga na tych egzaminach?
Przede wszystkim ocenia się umiejętność myśleć krytycznie, czyli porównywać, analizować, używając przy tym faktów jako podstawowe źródło. Bardzo dużym błędem jest wyrażenie własnej opinii kilka razy albo w niewłaściwym miejscu. Drugim ważnym składnikiem jest struktura w części pisemnej oraz ustnej:
1. Wstęp. Tutaj można zacząć od jakiegoś cytatu, ogólnego faktu;
2. Dalej musi być przejście do głównej części rozprawki. To są wyrazy typu: im Folgenden beleuchte ich den Punkt, Als Nächstes beschreibe ich, Des Weiteren, Daraufhin komme ich zum Punkt;
3. Dalej idą punkty, argumenty. Należy koniecznie robić te przejścia między każdym punktem, żeby rozprawka miała pewny wygląd;
4. Przedostatni jest punkt własne doświadczenie, o którym trzeba opowiedzieć;
5. Ostatnim punktem jest własna opinia. Należy używać wyrazów typu: meiner Meinung nach, Ich vertrete den Standpunkt, dass, Meines Erachtens, Ich vertrete die Auffassung, dass;
6. W końcu należy też napisać podsumowanie;
Fachsprachprüfung (dla lekarzy)
Tak zwany Fachsprachprüfung (egzamin z języka fachowego w zakresie medycyny) obecnie cieszy się bardzo dużym zapotrzebowaniem, skoro mnóstwo lekarzy z Polski przeprowadza się do Niemiec. Aby przystąpić do pracy lekarza w Niemczech, wymagany jest nie tylko zwykły dyplom na poziomie B2, ale również egzamin z języka fachowego. On składa się z kilku części: rozmowa między lekarzem a pacjentem, dokumentacja (Arztbrief), komunikacja miedzy lekarzem, a lekarzem. Każda część ma swoje osobliwości.
Rozmowa między lekarzem a pacjentem:
Tutaj ważnie nie używać za bardzo skomplikowanych terminów fachowych, żeby chory rozumiał sens. Najpierw pyta się dane osobowe (imię, nazwisko, data urodzenia, wzrost, waga). Później lekarz powinien zapytać o symptomach, wcześniejszych chorobach, leczeniu tych chorób, alergiach. Bardzo ważne jest pytanie o szkodliwych nawykach. W tym punkcie też rzeczywiście chodzi o narkotyki. Warto dodać, że pacjent nie musi odbierać to jakoś osobiście. To jest obligatoryjne pytanie. Istotne są również pytania o rodzinie, pracy człowieka, jak również choroby krewnych. W końcu trzeba postawić ewentualną diagnozę i powiedzieć o tym choremu.
Dokumentacja (Arztbrief)
Tutaj trzeba podsumować wszystkie dane zebrane od pacjenta i napisać taki list do kolegów z pracy. Niezbędne jest też pytanie o częstości bólu lub innych symptomów. Tutaj przydadzą się takie wyrażenia: wir berichten Ihnen nach folgend über den Patienten, der sich bei uns in der Notaufnahme am xx xx xxxx befand. Alkoholkonsum, Nikotin, Drogen seien (nicht) verneint. Der Patient beschwert sich über stechende, pochende, dumpfe Schmerzen. Der Patient habe keine Allergien gegen Medikamente/ habe Allergie gegen... Der Patient berichtet/gibt an, dass... Die Schmerzen seien plötzlich im Bereich... aufgetreten. W kontekście używa się trybu warunkowego Konjunktiv 1. Ta formy czasownika jest wymagana dla przekazania informacji innych osób. W końcu trzeba napisać polecenia dla dalszego leczenia pacjenta. Obowiązkowo należy napisać powitanie na początku i pożegnanie w końcu.
Komunikacja między lekarzem, a lekarzem
Tutaj trzeba pokazać znajomość terminów fachowych, czyli na łacinie, bo to jest rozmowa między specjalistami w tej dziedzinie. Należy opisać nawet najmniejsze drobiazgi, wszystkie zażalenia, aby sprecyzować diagnozę oraz przystąpić do dalszego leczenia. Ważne są lekarstwa, które brał pacjent dotychczas. O tym koniecznie trzeba powiedzieć innemu lekarzowi.
Wszyscy uczestnicy egzaminu są aktorami, dlatego oni będą się starali Państwa splątać. W praktyce większość osób zdaje ten egzamin. Chociaż nie można określić jako prosty.
Te wszystkie egzaminy opisane wyżej uznają się na całym świecie i większość z nich jest ważna przez całe życie. Dlatego przyda się zdobyć taki certyfikat. Aktualne informacje dotyczące terminów i cen w swoim kraju można znaleźć na stronach internetowych. W przypadku Goethe-Zertifikat oraz Fachsprachprüchung najpierw trzeba zapłacić za egzamin. DSD jest natomiast bezpłatny dla uczniów lub studentów. Na pierwszy rzut oka te egzaminy mogą się wydać za trudne. Jednak możecie się Państwo sami przekonać, że w razie rzetelnego przygotowania się da się zdać i osiągnąć swój cel.
