Niemal w każdym kraju są inne metody nauczania i oceniania uczniów, dlatego też aplikując na studia zagraniczne, czasami trzeba do podania o przyjęcie dołączyć stosowne dokumenty. Co ciekawe, w niektórych szkołach zagranicznych nie ma ocen, a chęć do nauki pochodzi z wewnętrznej motywacji.
Jakie są metody oceniania uczniów w Polsce?
Każdy z nas doskonale zdaje sobie sprawę, jak wygląda system oceniania uczniów w Polsce. Podczas nauki w przedszkolu i zerówce przedstawiana jest tylko ocena opisowa raz na pół roku (raz na semestr). W klasach 1-3 szkoły podstawowej uczniowie otrzymają pierwsze oceny. Nie są to jednak oceny w skali od 1 do 6, a opis zbudowany z jednego słowa - na przykład: “wspaniale”, “bardzo dobrze”, “do poprawy” itp. Na koniec roku szkolnego uczniowie otrzymują świadectwo z całoroczną indywidualną oceną opisową. W klasach starszych szkoły podstawowej, a także w szkole średniej skala ocen zaczyna się 1 (najgorsza ocena, która wymaga poprawy), do 6 (najlepsza ocena). Na studiach skala ta nieco się zmniejsza - od 2 do 5, przy czym otrzymując ocenę 2, student musi poprawić kolokwium lub semestr. Więcej na temat edukacji w Polsce, możecie przeczytać tutaj.
Jakie są metody oceniania uczniów w Norwegii?
Szkolnictwo w Norwegii jest znacznie inne niż w Polsce. Niektórzy uważają nawet, że edukacja ta jest za mało zdyscyplinowana. Dla niektórych może być również nieco kontrowersyjne. Największe zmiany są widoczne w systemie oceniania - w norweskich szkołach nie ma ocen, sprawdzianów i kartkówek. Oceny są dopiero wprowadzane w klasie 8. Co do zasady, nie zadaje się również prac domowych - pojawiają się one tylko w wyjątkowych sytuacjach. Praktykowane są testy tygodniowe lub sprawdziany wykonywane raz w roku. Testy te są oceniane na podstawie zdobytej ilości punktów, a nie ocen. Oceny w szkole są tajne - nie są odczytywane na głos. Nauczyciele nie porównują uczniów - każdy uczy się we własnym tempie. Nie ma również miejsca wyśmiewanie ocen i umiejętności innych. W Norweskich szkołach nie używa się ocen niedostatecznych, ponieważ nauczyciele i cały system edukacji jest zdania, że szkoła jest dla uczniów, a ocena niedostateczna świadczy tylko o niezdolności nauczyciela, a nie ucznia. Zadania i ćwiczenia wykonywane na zajęciach mają być dla uczniów w celu zwiększenia ich wiedzy. W norweskim systemie edukacji nie ma pochwał, czerwonych pasków oraz innych wyróżnień czy popularnego w ostatnim czasie “wyścigów szczurów” - kto będzie lepszy, a uczniowie są sobie równi. Wszystkie te zabiegi sprawiają, że uczniowie uczą się samodzielności oraz kreatywnego i krytycznego myślenia.
Ciekawostki na temat nauki w Norwegii:
- uczniowie zwracają się do nauczycieli bezpośrednio - nie używa się przedrostków typu pan/pani;
- w przedszkolach i szkołach dzieci najwięcej czasu spędzają na dworzu - nawet w zimę;
- do klasy 8 uczniowie nie są w żaden sposób oceniani.
Oceny uzyskiwane od gimnazjum decydują o przyjęciu do szkoły średniej. Chętni uczniowie mogą również przystąpić do egzaminu z przedmiotu wcześniej, niż przewiduje to podstawa programowa pod warunkiem, że zdobył stosowne pozwolenie.
Jakie są metody oceniania uczniów w Niemczech?
Metody oceniania w Niemczech nieco różnią się od tych w Polsce. Zacznijmy od tego, że u naszych zachodnich sąsiadów rozróżniamy dwa systemy oceniania. Nieco inaczej przedstawiane są oceny otrzymywane w szkole średniej - są niestandardowe i potrzebują całkowicie odrębnej interpretacji. Na początku szkoły oceny są określane w skali od 1 do 6, przy czym 1 to jest ocena bardzo dobra, a 6 niedostateczna. Na dalszym etapie edukacji znacząco różni się metoda oceniania od tej, do której my przywykliśmy. Oceny są wystawiane na zasadzie punktowej - 15, to ocena najlepsza (celująca), a 0 najgorsza - niedostateczna. Jest to związane z tym, że oceny są wliczane do punktacji przy staraniu się o przyjęcia na studia. Wyniki maturalne i oceny (punkty) decydują o wynikach rekrutacji.
Więcej na temat edukacji w Niemczech przeczytacie tutaj.
Jakie są metody oceniania uczniów w Wielkiej Brytanii?
System edukacji w Wielkiej Brytanii powstaje na podstawie przepisów na poziomie centralnym, a samo rozporządzenie jest kontrolowane i weryfikowane na poziomie lokalnym władz oświatowych. W Anglii nauka obowiązkowa jest do 16 roku życia, a osoby, które ukończyły 19 lat i nadal chcą się uczyć, za naukę muszą zapłacić. W szkołach w Wielkiej Brytanii lekcje są realizowane na różnych poziomach - grupa nr 1 jest najlepsza, a 5, 6 i 7 - gromadzi osoby, które najgorzej sobie radzą. W gimnazjum skala ocen jest od 8 (najlepsza ocena) do 1 (najgorsza). Każdy z poziomów edukacji kończy się egzaminem sprawdzającym umiejętności. W szkole średniej oceny zaczynają się od litery A - najlepsza, a kończą na U - która oznacza, że uczeń nie zdaje.
Czy istnieje idealny system oceniania uczniów?
Szkolnictwo jest dosyć kontrowersyjnym tematem, a zdania na ten temat są bardzo podzielone. Od pewnego czasu króluje narracja, że szkolnictwo w krajach skandynawskich jest jednym z lepiej prowadzonych (Norwegia, Dania, Szwecja czy Finlandia). Znajdą się również głosy, które będą podważać ten system - mając na względzie to, że uczniowie są traktowani zbyt równo, a brak ocen nie sprzyja motywacji. W tym jednak miejscu musimy wspomnieć, że udowodniono, że motywacja wewnętrzna jest tą, która sprawia, że chcemy się uczyć. Rodzice muszą również pamiętać o tym, że to nie oceny są najważniejsze. Nie zawsze są one miarodajne i przedstawiają rzeczywistą wiedzę. Dodatkowo - złe oceny bardzo często nie świadczą o uczniach, tylko o nauczycielach, którzy nie zawsze potrafią przekazać wiedzy.
Wszystkie osoby, które czują, że potrzebują wsparcia w nauce, mogą skorzystać z pomocy korepetytorów BUKI.
