Częste problemy z błędami ortograficznymi to problem wielu ludzi. W tym artykule dowiesz się, jak poprawnie tworzyć teksty. Zostaną poruszone tematy związane z:
- Dlaczego poprawna pisownia jest tak ważna?
- Wskazówki do eliminowania błędów
- Jak sprawdzać przygotowane teksty?
- Czy z dysortografią można pisać bez błędów ?
Nic nie przychodzi samo z siebie - tak samo, jak pisanie bez błędów. Istnieje jednak wiele sposobów, aby je wyeliminować. Ważne jest to, aby być świadomym tego, że się je popełnia i starać się to zmienić poprzez odpowiednie ćwiczenia. Co ważne i każdy musi o tym pamiętać - wszyscy popełniamy błędy (nawet eksperci językowi).
Dlaczego poprawna pisownia jest tak ważna?
Poprawna pisownia pozwala na prawidłową komunikację. Przydaje się w pracach, w których na co dzień przygotowuje się dokumenty lub teksty. Błędy oraz literówki wskazują na brak profesjonalizmu. Z pewnością powinno się tego unikać, bo stajemy się niekompetentni w tym, co robimy. Nie tylko jednak w pracy spotykamy się z dokumentami - w życiu codziennym również. Tworzymy różnego rodzaju oświadczenia, wypełniamy druki czy pisma. Poprawne przygotowanie ich jest ważne, aby dobrze przekazać informacje w nich zawarte. W obecnych czasach nawet zwykłe rozmowy między ludźmi odbywają się poprzez różnego rodzaju aplikację/komunikatory. Żeby rozmowa była spójna i zrozumiała, istotne jest nierobienie błędów. Jeżeli ortografia, gramatyka, nie jest Twoją mocną stroną, możesz skorzystać z pomocy naszych specjalistów dostępnych na platformie BUKI.
10 wskazówek na naukę pisania bez błędów
- Czytanie - osoby, które chcą pisać bez błędów, powinny dużo czytać. Pozwala to zapamiętywanie wyrazów i sposobu ich zapisywania. Widząc, jak napisane jest słowo, automatycznie mózg podczas pisania podpowiada, jak powinno wyglądać.
- Skupienie - podczas pisania nie powinno się rozpraszać. Wyłączony telewizor, odłożony telefon pozwolą na koncentrację. Najlepiej byłoby, gdyby robić to w pomieszczeniu, w którym inni nie będą przeszkadzać.
- Skojarzenia - jeśli pojawiają się trudności z pisownią poszczególnych wyrazów. Najlepiej skojarzyć sobie je, w jakiś sposób z prawidłową pisownią np. Koleżanką żaby jest żyrafa. Wyobrażając sobie to i stosując w tych skojarzeniach np. trzy wyrazy z trudną literą, podczas pisania od razu przypomina się ten obraz, co likwiduje ryzyko błędów.
- Świadomość fonologiczna - aby prawidłowo napisać wyraz, należy wiedzieć, jak poprawnie go wymawiać.
- Gry słowne - granie w gry słowne to świetny sposób na sprawdzenie swoich zdolności oraz pisowni. Jest to, również bardzo dobry sposób, aby uczyć się nowych słów. Najbardziej znane gry to Scrabble, Boggle oraz Upwords. One pozwalają również na zapamiętywanie słów i podczas gry, jest się zmuszonym ułożyć je prawidłowo.
- Haki pamięciowe - to przyporządkowanie symboli do podstawowych trudności ortograficznych tj: CH, H, Ó, U, Ż, RZ. Poniżej przykład: “Ż” jak Żyrafa.
- Łańcuchowe zapamiętywanie - to stworzenie dziwnej, nieprawdopodobnej historii, którą mózg łatwo zapamięta. Najlepiej, aby znalazło się w niej około 10 wyrazów z jedną ze skomplikowanych liter np.: “Ó”. Gdy już będzie zapamiętana automatycznie w trakcie pisania, mózg będzie kojarzył dany wyraz z tą historią.
- Kalambury/Memory - są to zabawy, z wykorzystaniem słów. Gdzie widzi się słowo i w jaki sposób zostało napisane. Po kilku takich zabawach, z pewnością zapamiętany zostanie wygląd poszczególnych wyrazów z kart do gry.
- Zasady ortograficzne - to jest podstawa, musisz je znać, aby wiedzieć, kiedy użyć jakich liter. Można uczyć się ich poprzez różnego rodzaju gry, zabawy. Na rynku można kupić wiele pomocy, które umożliwiają ich naukę.
- Rozwiązywanie zadań - wykreślanki, uzupełnianie wyrazów itp. Ćwiczenia te dają możliwość sprawdzania swoich umiejętności, a także pozwalają przećwiczyć, kiedy jaka litera powinna być użyta. Z czasem zapamiętuje się wyrazy, które powtarzały się w zadaniach.
Jak sprawdzić tekst, czy nie zawiera błędów?
Każdy popełnia błędy, jedni więcej inni mniej. Ważne jest to, żeby znać swoje możliwości i potrafić je eliminować. Poniżej zostaną przedstawione sposoby na weryfikację swoich tekstów:
- Po przygotowaniu tekstu, należy go przeczytać. Pozwoli to na wyłapanie błędów ortograficznych i gramatycznych, a także spójności tekstu.
- Dobrym sposobem jest również przeczytanie tekstu na głos. Czasami usłyszane słowa brzmią zupełnie inaczej, niż jak byśmy je czytali w myślach. W ten sposób można wychwycić kolejne błędy stylistyczne.
- Po napisaniu dobrze jest odpocząć. Mózg pamięta tekst, więc automatycznie podpowiada, bądź akceptuje to, co widzi. Jednak gdy pozwoli się na przerwę, okazuje się, że widzimy dużo więcej niż przy czytaniu tekstu od razu po przygotowaniu.
- Kopiowanie tekstu do edytora tekstowego, który ma możliwość weryfikacji błędów np. tutaj. Program wychwyci większość błędów ortograficznych i stylistycznych, które możesz poprawić.
- Korzystanie z pomocy innych. Poprosić można o przeczytanie tekstu inną osobę. Spojrzy ona na tekst zupełnie innym okiem i najprawdopodobniej zauważy błędy.
- Skorzystać można z pomocy internetu. Dostępne są strony internetowe, które po wklejeniu tekstu wychwycą nieprawidłowości.
Czy z dysortografią można pisać bez błędów?
Ludzie z zaburzeniami dysortograficznymi mają trudności w pisaniu. Dotyczy to, głównie błędów ortograficznych oraz wyrazów, które w inny sposób się wymawia, a w inny zapisuje. Osoba taka mimo tego, że posiada wiedzę dotyczącą zasad pisowni i tak popełnia dużo błędów. Zwykle zaburzenia takie spowodowane są ciężkim porodem bądź chorobami matki w ciąży, a także uwarunkowaniami genetycznymi. Leczenie dysortografii jest dosyć ciężkie. Potrzebna do tego jest cierpliwość i czas. Już w szkole nauczyciele dostrzegają problem u dzieci i kierują je na terapię. W trakcie leczenia tego zaburzenia najważniejsze jest to, aby dużo ćwiczyć. Przepisywanie słów, może być przy tym pomocne, to pozwoli utrwalić wyrazy. Podane powyżej wskazówki również sprawdzą się w nauce pisania bez błędów. Trzeba jednak pamiętać, że osoby z takimi problemami będą musiały włożyć w naukę znacznie więcej wysiłku niż osoby bez zaburzeń.
