Spis treści
Według statystyk prawie pół miliarda ludzi na świecie mówi po hiszpańsku. A więc to oznacza, że zapisując się na kursy języka hiszpańskiego i opanowując mowę wspaniałego caballero, nie zgubisz się ani w Europie, ani w Ameryce, ani nawet w Afryce. Nie wspominając już o tym, że będziesz mógł swobodnie komunikować się w jednym z sześciu oficjalnych języków Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Różnorodna Hiszpania
Nowoczesna Hiszpania składa się z kilku autonomicznych regionów (jest ich siedemnaście i jeszcze dwa autonomiczne miasta), które niegdyś były niezależnymi królestwami Iberyjskimi. I każdy z nich oczywiście miał swoją własną wersję języka (w różnych osiedlach także dialekty, które pojawiły się w średniowieczu). Dialekty i sposoby mówienia w różnych częściach kraju wyróżniały się wymową, słownictwem i odrobinę gramatyką. W rzeczywistości ta sytuacja przetrwała do dziś, ponieważ w Hiszpanii oprócz języka urzędowego castellano (kastylijskiego), które każdy powinien znać, używane są również oficjalne języki autonomii: baskijski, galicyjski i kataloński. W tych językach publikują książki, drukują gazety, przeprowadzają transmisje, ponieważ konstytucja państwa uznaje prawo regionów autonomicznych (Kraj Basków, Nawarra, Baleary, Katalonia, Galicja, wspólnota Walencji i inne) do używania ich własnych języków.
Właściwości castellano
Warto powiedzieć, że uczenie się języka hiszpańskiego nie jest tak skomplikowane, jak mogłoby się wydawać, ale na początku pewne trudności wciąż mogą wystąpić. Porozmawiajmy o nich bardziej szczegółowo.
Wymowa
Wszystkie słowa w hiszpańskim wymawiają się tak, jak są napisane i przy wymawianiu należy zwracać maksymalną uwagę na intonację i akcenty.
Chodzi o to, że znaczenie słowa często zależy od akcentu. Na przykład słowo „esta” z akcentowaniem na «a» oznacza „on, ona, ono”, natomiast bez akcentowania - „ten, ta, to”.
Ponadto akcent stawia się na przedostatniej sylabie, gdy słowo kończy się na samogłoskę lub spółgłoski «n» i «s», a na ostatniej - jeśli słowo kończy się na spółgłoskę (wyjątek to słowa kończące się na «n» i «s») . W piśmie akcenty fonologiczne mogą być pokazane jako ortograficzne kreska, akcent.
Jeszcze jedną cechą języka hiszpańskiego jest to, że litera «h» nigdy nie jest wymawiana, natomiast litera «u» nie jest wymawiana w kombinacjach „que”, „qui”, „gue”, „gui”.
Czasowniki
Według ekspertów czasowniki są najtrudniejszą częścią hiszpańskiej gramatyki, ponieważ cały system słowny dzieli się na czternaście czasów (siedem prostych i siedem złożonych, w których używają się imiesłowy i czasownik pomocniczy „haber”), które mogą być koniugowane na cztery sposoby. Z tym, że znaczna część wszystkich używanych czasowników jest nieregularna. To wszystko da się zapamiętać, zarówno jak to, że przymiotnik prawie zawsze stoi po rzeczowniku.
Synonimy
Inną pułapką może zostać duża liczba synonimów i dużo aspektów odnośnie ich użycia w mowie. Oznacza to, że nawet na poziomie początkowym, do komunikacji jest wymagane dość bogate słownictwo.
Porady dla uczących się hiszpańskiego
Czasami uczniowie porzucają español na samym początku swojej nauki, postanawiając, że oni nigdy nie opanują mowy konkwistadorów, ale wielu nauczycieli są przekonani, że dla Polaka język hiszpański jest łatwiejszy do nauczenia się niż na przykład angielski. Nie powinieneś więc spieszyć się, by przyznać się do porażki.
Lepiej jest skorzystać z kilku wskazówek profesjonalistów:
• uczyć się jest wygodniej w małych grupach, a najlepsze wyniki zapewnia szkolenie z pełnym zanurzeniem w środowisko bezpośrednio w Hiszpanii;
• ze wszystkich materiałów szkoleniowych najbardziej przydatna jest książeczka czasowników;
• lepiej mówić głośno i wyraźnie (choć nie całkiem poprawnie) niż grzecznie i cicho;
• im więcej konwersacji odbywasz, tym lepiej;
• materiał powinien być powtarzany codziennie, a wszystkie nowe słowa i pojęcia powinny być zaznaczane;
• aby przećwiczyć zapamiętane informacje, można nie tylko rozmawiać z innymi studentami lub nosicielami języka, ale także oglądać programy telewizyjne lub filmy bez tłumaczenia.
Oczywiście nauka języka hiszpańskiego jest czasochłonnym procesem. Ale dzięki niej będziesz mógł czytać Cervantesa i Garcia Lorce w oryginalnej wersji językowej i czuć się pewnie wśród hiszpanomownych ludzi w jakimkolwiek miejscu na naprawdę całym świecie.
Spis treści
Według statystyk prawie pół miliarda ludzi na świecie mówi po hiszpańsku. A więc to oznacza, że zapisując się na kursy języka hiszpańskiego i opanowując mowę wspaniałego caballero, nie zgubisz się ani w Europie, ani w Ameryce, ani nawet w Afryce. Nie wspominając już o tym, że będziesz mógł swobodnie komunikować się w jednym z sześciu oficjalnych języków Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Różnorodna Hiszpania
Nowoczesna Hiszpania składa się z kilku autonomicznych regionów (jest ich siedemnaście i jeszcze dwa autonomiczne miasta), które niegdyś były niezależnymi królestwami Iberyjskimi. I każdy z nich oczywiście miał swoją własną wersję języka (w różnych osiedlach także dialekty, które pojawiły się w średniowieczu). Dialekty i sposoby mówienia w różnych częściach kraju wyróżniały się wymową, słownictwem i odrobinę gramatyką. W rzeczywistości ta sytuacja przetrwała do dziś, ponieważ w Hiszpanii oprócz języka urzędowego castellano (kastylijskiego), które każdy powinien znać, używane są również oficjalne języki autonomii: baskijski, galicyjski i kataloński. W tych językach publikują książki, drukują gazety, przeprowadzają transmisje, ponieważ konstytucja państwa uznaje prawo regionów autonomicznych (Kraj Basków, Nawarra, Baleary, Katalonia, Galicja, wspólnota Walencji i inne) do używania ich własnych języków.
Właściwości castellano
Warto powiedzieć, że uczenie się języka hiszpańskiego nie jest tak skomplikowane, jak mogłoby się wydawać, ale na początku pewne trudności wciąż mogą wystąpić. Porozmawiajmy o nich bardziej szczegółowo.
Wymowa
Wszystkie słowa w hiszpańskim wymawiają się tak, jak są napisane i przy wymawianiu należy zwracać maksymalną uwagę na intonację i akcenty.
Chodzi o to, że znaczenie słowa często zależy od akcentu. Na przykład słowo „esta” z akcentowaniem na «a» oznacza „on, ona, ono”, natomiast bez akcentowania - „ten, ta, to”.
Ponadto akcent stawia się na przedostatniej sylabie, gdy słowo kończy się na samogłoskę lub spółgłoski «n» i «s», a na ostatniej - jeśli słowo kończy się na spółgłoskę (wyjątek to słowa kończące się na «n» i «s») . W piśmie akcenty fonologiczne mogą być pokazane jako ortograficzne kreska, akcent.
Jeszcze jedną cechą języka hiszpańskiego jest to, że litera «h» nigdy nie jest wymawiana, natomiast litera «u» nie jest wymawiana w kombinacjach „que”, „qui”, „gue”, „gui”.
Czasowniki
Według ekspertów czasowniki są najtrudniejszą częścią hiszpańskiej gramatyki, ponieważ cały system słowny dzieli się na czternaście czasów (siedem prostych i siedem złożonych, w których używają się imiesłowy i czasownik pomocniczy „haber”), które mogą być koniugowane na cztery sposoby. Z tym, że znaczna część wszystkich używanych czasowników jest nieregularna. To wszystko da się zapamiętać, zarówno jak to, że przymiotnik prawie zawsze stoi po rzeczowniku.
Synonimy
Inną pułapką może zostać duża liczba synonimów i dużo aspektów odnośnie ich użycia w mowie. Oznacza to, że nawet na poziomie początkowym, do komunikacji jest wymagane dość bogate słownictwo.
Porady dla uczących się hiszpańskiego
Czasami uczniowie porzucają español na samym początku swojej nauki, postanawiając, że oni nigdy nie opanują mowy konkwistadorów, ale wielu nauczycieli są przekonani, że dla Polaka język hiszpański jest łatwiejszy do nauczenia się niż na przykład angielski. Nie powinieneś więc spieszyć się, by przyznać się do porażki.
Lepiej jest skorzystać z kilku wskazówek profesjonalistów:
• uczyć się jest wygodniej w małych grupach, a najlepsze wyniki zapewnia szkolenie z pełnym zanurzeniem w środowisko bezpośrednio w Hiszpanii;
• ze wszystkich materiałów szkoleniowych najbardziej przydatna jest książeczka czasowników;
• lepiej mówić głośno i wyraźnie (choć nie całkiem poprawnie) niż grzecznie i cicho;
• im więcej konwersacji odbywasz, tym lepiej;
• materiał powinien być powtarzany codziennie, a wszystkie nowe słowa i pojęcia powinny być zaznaczane;
• aby przećwiczyć zapamiętane informacje, można nie tylko rozmawiać z innymi studentami lub nosicielami języka, ale także oglądać programy telewizyjne lub filmy bez tłumaczenia.
Oczywiście nauka języka hiszpańskiego jest czasochłonnym procesem. Ale dzięki niej będziesz mógł czytać Cervantesa i Garcia Lorce w oryginalnej wersji językowej i czuć się pewnie wśród hiszpanomownych ludzi w jakimkolwiek miejscu na naprawdę całym świecie.
