Wiecie, że w Chinach mieszka ponad 1,4 miliarda ludzi, a zgodnie z posiadanymi danymi posługuje się nim ponad 1,2 miliarda osób. Dla porównania - językiem angielskim posługuje się zaledwie 360 milionów osób. Nic dziwnego, że coraz większym zainteresowaniem wśród nas cieszy się język chiński. Jest on jednak uważany za jeden z najtrudniejszych języków na świecie.
Najpierw trochę informacji o języku chińskim
Chiński jest językiem, który jest używany przez największą liczbę osób na świecie. Co do samej zasady mamy “kilka” języków chińskich - są to jednak dialekty, dlatego też są zaliczane do jednej grupy - języka chińskiego/mandaryńskiego. W literaturze możecie się spotkać z określeniami “język mandaryński”. Jeżeli chodzi o największą zmorę, czyli alfabet chiński to jest nieco skomplikowany. Znaki te nie tworzą alfabetu w przeciwieństwie do liter łacińskich. Jeden znak chiński składa się z kilku składowych. Możemy je łączyć na wiele sposobów - w zależności od tego, jakie znaczenie chcemy im nadać. Ustawiając te komponenty w odpowiedni sposób tworzymy znaki. Znaki ułożone obok siebie dopiero tworzą słowo. W chińskim niektóre znaki zapisane w planie kwadratu - są to zazwyczaj słowa jednosylabowe. W przypadku kilku znaków obok siebie mamy do czynienia z dłuższymi wyrazami.
W języku chińskim możemy wyróżnić ponad 200 komponentów. Dopiero znajomość każdego z nich umożliwia budowanie słów. Przed nauką chińskiego warto wiedzieć, że rozróżniamy dwa sposoby piśmiennicze - tradycyjny i uproszczony (system są używane w różnych państwach). Co prawda alfabet języka chińskiego jest trudny, to znajdziemy w tym języku inne uproszczenia, np.:
- brak koniugacji;
- brak inwersji podmiotu do budowania pytań;
- brak podziału na rodzaj męski i żeński;
- brak liczby mnogiej i pojedynczej.
Jak uczyć się języka chińskiego?
Języka chińskiego można uczyć się na kilka sposobów - podobnie jak innych języków obcych:
- samodzielnie - korzystając z darmowych pomocy w internecie, np. filmiki na Youtube, podręczniki czy chińska telewizja i radio;
- studiując sinologię;
- wyjeżdżając do krajów azjatyckich;
- uczęszczając do szkół prywatnych lub na korepetycje, np. w BUKI.
Język chiński jest jednym z trudniejszych na świecie. Użytkownicy chińskiego muszą poznać około 50 tysięcy znaków, a sam system piśmienniczy jest otwarty. Oznacza to, że ciągle przybywają nowe słowa. W odpowiedniku polskiej szkoły podstawowej, Chińczycy uczą się zaledwie około 3 tysięcy znaków. Taka ilość wystarcza do czytania prostych tekstów i książek. Trzeba jednak znać około 6 tysięcy znaków, żeby móc swobodnie pisać i czytać. Pamiętajcie również o odpowiednim nastawianiu do nauki. Nauka chińskich znaków zajmie Wam więcej czasu niż kilka miesięcy - czasami rok, czasami kilka, więc jest tylko dla wytrwałych. W dodatku, że od umiejętności pisania znaków do tworzenia zdań jeszcze długa droga. Możecie być jednak pewni, że z całą pewnością cały ten trud się opłaci!
Czy warto uczyć się chińskiego?
Od kilku lat język chiński coraz bardziej zyskuje na popularności. Zwiększa się również jego znaczenie. Aktualnie (i nic nie zapowiada na to, że miałoby się to zmienić) Chiny i inne Państwa Środkowe są uważane za jedną z potęg gospodarczych. W Europie coraz częściej zauważa się wpływ przemysłu chińskiego. Oprócz tego jest zauważalny również w branżach, takich jak: HR czy handel. Co więcej, znajomość języka chińskiego niemal zawsze gwarantuje zarobki na wysokim poziomie w Polsce.
Nauka chińskiego dla małych dzieci
Naukę języka chińskiego najlepiej zacząć, jak najwcześniej. Już kilkuletnie dzieci mogą uczęszczać na dodatkowe zajęcia, czy osłuchiwać się z tym językiem. Dzieci rodziców dwujęzycznych uczą się dwóch języków równolegle, dlatego też nie ma minimalnego wieku, w którym można rozpocząć naukę. Już niemowlaki mogą przyswajać jednocześnie dwa języki. Dobrym sposobem jest oglądanie bajek czy kilkuminutowych filmów tematycznych. Chiński nadal jest niszowy w Europie. Niewiele osób go rozumie lub umie się w nim porozumiewać, dlatego też decydując się naukę chińskiego swojej pociechy, dobrze jest skorzystać z osób bardziej doświadczonych - korepetytorów lub szkół językowych. Niemal z całą pewnością jest to język, który będzie w niedalekiej przyszłości bardzo doceniany i pożądany na rynku.
Język chiński - podstawy
Chyba każdy z nas mniej więcej wie, jak wygląda alfabet chiński - jest nieco przerażający, zwłaszcza dla nas - dla osób, które na co dzień posługują się alfabetem łacińskim. Początkowo rozszyfrowanie znaków w alfabecie chińskim wydaje się wręcz nieosiągalne. Na szczęście przy bliższym poznaniu można zaobserwować w nim pewne zależności. Nie ma jednak co się oszukiwać, ale bez znajomości alfabetu ciężko będzie ruszyć z nauką.
Skupmy się teraz na chwilę na nauce chińskich znaków. Można się ich uczyć na co najmniej dwa sposoby:
- Metodą tradycyjną - w tym przypadku musimy zapamiętać poszczególne znaki. Możemy je np. wielokrotnie zapisywać w odpowiedniej kolejności.
- Metodą mnemotechnik - jest to nowoczesny sposób na naukę. Polega on na efektywnym zapamiętywaniu. Więcej o mnemotechnikach przeczytacie tutaj.
Przejdźmy teraz do kilku kwestii, które mogą Was zachęcić do nauki języka chińskiego:
- nie wyróżniamy w nim czasów;
- nie ma podziału na liczbę pojedynczą i mnogą;
- wyrazy są nieodmienne przez przypadki, osoby i rodzaje;
- budując zdanie, zachowujemy tak sam szyk, jak w języku polskim;
Pamiętajcie, że początki często są najtrudniejsze. Po opanowaniu komponentów nauka będzie znacznie łatwiejsza. Dla porównania: zdając maturę z języka polskiego, musimy znać co najmniej 20 000 słów, w przypadku chińskiego wystarczy zaledwie 5000, dlatego też tym optymistycznym akcentem zakończymy ten artykuł. Życzymy powodzenia w nauce i pamiętajcie, że nie taki diabeł straszny, jak go malują!
