Gotowanie to jedna z tych czynności, które zależnie od sytuacji mogą być albo czymś całkowicie banalnym i prostym, albo wręcz ocierać się o sztukę. Wszystko tak naprawdę zależy od samego kucharza: jego talentu, wyrobionego warsztatu, pasji oraz, rzecz jasna, charakteru przygotowywanej potrawy.
Z pewnością istnieją osoby, które po prostu urodziły się z talentem kulinarnym. Co do zasady jednak gotowanie zawiera o wiele więcej elementów rzemiosła, niż sztuki. Oznacza to, że przy odrobinie wysiłku i czasu dobrego, a nawet bardzo dobrego gotowania jak najbardziej można się nauczyć.
Jak jednak zacząć swoją edukację kulinarną? Czy można nauczyć się gotowania samodzielnie, trenując w domu, czy może raczej konieczne będzie skorzystanie z fachowej pomocy? Postarajmy się odpowiedzieć na te oraz inne pytania związane z nauką gotowania.
Od czego zacząć naukę gotowania?
Niektórzy mówią, że adeptów sztuki gotowania można podzielić na dwie główne grupy: tych, którzy właściwie potrafią już gotować, ponieważ mieli z gotowaniem styczność w przeszłości, oraz tych, którzy potrafią co najwyżej ugotować jajko na twardo. Rzecz jasna, w przypadku osób, które posiadają już pewne podstawy jeśli chodzi o gotowanie nauka będzie znacznie łatwiejsza. Jednak również osoby naprawdę początkujące jak najbardziej mogą zostać wyśmienitymi kucharzami, tyle że osiągnięcie tego etapu zajmie im nieco więcej czasu.
Podkreśla się, że na początkowych etapach nauki gotowania (w przypadku obydwu wymienionych powyżej grup) ważne jest trzymanie się paru prostych, podstawowych zasad. W szczególności należy:
- Wybierać raczej łatwe przepisy, na przykład mające za przedmiot dobrze znane potrawy: znacznie łatwiej przyjdzie nam przyrządzenie przykładowo dobrych żeberek z pomarańczami, niż jakiegoś dania pochodzącego z kuchni orientalnej
- Ściśle trzymać się przepisów: na wszelkiego rodzaju wariacje, ulepszenia i nadawanie daniom indywidualnego „sznytu” przyjdzie czas wtedy, kiedy już naprawdę dobrze opanujemy podstawy
- Wybieranie dań, które nie wymagają zbyt dużej ilości składników: prosta zasada mówi, że im mniej ingrediencji zawiera potrawa, tym łatwiej będzie nam odmierzyć prawidłową ilość dla każdej z nich. Zmniejsza się także prawdopodobieństwo, że na przykład pomylimy kolejność lub też któryś ze składników zostanie przez pomyłkę dodany dwukrotnie
Na początku najlepiej jest podejść do gotowania na luzie. Należy przyjąć to, że błędy po prostu będą się nam przytrafiać a osiągnięcie wyższego poziomu zaawansowania wymaga czasu.
Zaleca się, aby na naukę gotowania przeznaczać co najmniej dwie godziny w każdym tygodniu. Ważne jest, aby ten czas faktycznie był poświęcony wyłącznie gotowaniu. Dobrze będzie więc najpierw odciąć się od wszelkich możliwych czynników rozpraszających (wyłączyć telefon, zgasić komputer) oraz, rzecz jasna, odpowiednio przygotować stanowisko pracy. Wszystkie akcesoria oraz składniki powinny być przygotowane już uprzednio. Po wyborze danego przepisu dobrze będzie też poszukać w internecie materiałów video, na których ktoś gotuje właśnie wybraną przez nas potrawę (w większości przypadków nie będzie to trudne). Dlaczego jest to ważne? Przepis jest z definicji tekstem, a więc rodzajem bodźca, który jedni przyswajają lepiej, a inni gorzej. Video natomiast pozwoli nam uzupełnić wiedzę pochodzącą z samego przepisu. Ponadto, trudnością w przypadku niektórych przepisów bywa brak precyzji, np. coś należy „pokroić w drobną kostkę” lub „dodać szczyptę”. Oglądając realizację wybranego przez nas przepisu zobaczymy, jak drobna ma być owa kostka lub też co dokładnie oznacza w danym przypadku szczypta.
Nauka gotowania — przydatne materiały
Na rynku istnieje wiele lepszych i gorszych opracowań kucharskich. Co ciekawe, zawodowi kucharze na ogół nie rekomendują pozycji spod znaku „gotuj z gwiazdami”, lecz podręczniki do gotowania dla szkół zawodowych. Jeśli zastanowimy się nad tym faktem, przyznamy, że takie podejście jest jak najbardziej sensowne. Podręcznik stanowi przecież materiał dydaktyczny w sensie ścisłym: musiał zostać sprawdzony, a skoro jest stosowany w nauczaniu zawodowych kucharzy to znaczy, że jego wartość merytoryczna jest bardzo wysoka.
Ponadto, ucząc się gotowania za pośrednictwem podręczników szkolnych będziemy poznawać gotowania od najlepszej możliwej, bo profesjonalnej strony. Podręczniki tego rodzaju mają również tę zaletę, że są wysoce szczegółowe, obrazowe, a kolejne etapy wiedzy stanowią płynne rozwinięcie uprzednio prezentowanych działów.
Naturalnie, podręcznik dydaktyczny nie jest jedyną dostępną metodą. Możemy też posiłkować się książkami kucharskimi, o ile są pozytywnie recenzowane przez specjalistów. Przydadzą się też wszelkie zbiory przepisów oraz wspominane już materiały video. W odniesieniu do tych ostatnich warto wspomnieć, że oprócz filmów przedstawiających realizację konkretnego przepisu, w internecie bez problemu znajdziemy także mnóstwo wartościowych przewodników video oraz darmowych kursów. Nie muszą to być koniecznie materiały w języku polskim, o ile rzecz jasna znamy jakiś język obcy w stopniu pozwalającym na pełne rozumienie odsłuchiwanej treści.
Nauka gotowania dla dzieci oraz gry do nauki gotowania potraw
Rodzice często są zaskoczeni, kiedy dowiadują się, że gotowania można uczyć nawet dzieci w wieku 3 lub 4 lat. Oczywiście, dziecko w tym wieku nie będzie posługiwać się nożami kuchennymi czy gorącą patelnią (i raczej nie należy prowadzić nauki w tym kierunku). Jak więc można oswajać młodego człowieka z gotowaniem? Służą temu specjalne edukacyjne gry kulinarne, których jest na rynku naprawdę wiele.
W przypadku mniejszych dzieci gry mają postać fizyczną, tj. kupujemy na przykład zestaw do gotowania spaghetti, który zawiera sztuczny makron, plastikowe listki, udawany sos i tak dalej. Do gry często są dodawane materiały w formacie mp3, które zawierają instrukcje odczytywane przez lektorkę. Dla malucha będzie to świetna zabawa, trening koncentracji oraz koordynacji, a także oczywiście okazja do przyswojenia najbardziej podstawowych zasad gotowania.
Z gier mogą korzystać jednak również osoby dorosłe. W tym wypadku będą to jednak gry video, które są symulacjami gotowania określonych potraw. Niektóre z takich produkcji są naprawdę zaawansowane, pozwalają na podłączenie pada i oferują wiele ciekawych opcji. Z gier chętnie korzystają też bardziej doświadczeni kucharze. Nowoczesne oprogramowanie pozwala np. wcześniej wirtualnie przetestować kilka wariantów tego samego przepisu, a dopiero potem wybrać jeden z nich i ugotować prawdziwą potrawę właśnie według niego. Dla osoby naprawdę początkującej gry będą mieć natomiast walor przede wszystkim utrwalania wiedzy na temat konkretnych zasad danego przepisu. Programy będą też udzielać nam podpowiedzi.
Sporo gier jest dostępnych w ramach przeglądarek i zupełnie za darmo. Najlepsze i najbardziej zaawansowane pozycje to jednak prawdziwe symulatory gotowanie, które trzeba zakupić (w formie dysku, lub wirtualnie), a następnie odpalić na komputerze bądź konsoli. Z tej kategorii polecane są zwłaszcza takie tytuły, jak Cooking Simulator oraz Cook, Serve, Delicious. Obydwa tytuły są symulatorami gotowania, przy czym Cooking Simulator to gra naprawdę realistyczna, mająca ogrom opcji oraz pozwalająca na prawdziwy trening oraz naukę gotowania. Oczywiście, przed zakupem gry należy sprawdzić jej wymagania sprzętowe (w przypadku gry na PC) lub dostępność na posiadaną przez nas konsolę, przykładowo Cooking Simulator nie jest dostępny dla konsol Play Station.
Podsumowanie
Jak widać, nie takie gotowanie straszne, jak malują. Naukę gotowania może rozpocząć każdy, niezależnie od wieku, płci czy charakterystyki wykonywanego zawodu. Jeśli wykażemy się cierpliwością, pierwsze zadowalające efekty pojawią się dość szybko. Proces ten można jeszcze przyspieszyć i usprawnić poprzez profesjonalne korepetycje z gotowania prowadzone przez zawodowych kucharzy. Wiele ogłoszeń świetnych nauczycieli gotowania zawiera katalog serwisu BUKI. Nauka pod okiem nauczyciela będzie oczywiście skuteczniejsza i szybsza od samodzielnej, a ponadto zredukujemy ryzyko pojawiania się i utrwalania błędów, ponieważ zostaną one momentalnie wychwycone przez korepetytora.
