Nauka stała się modna – szczególnie u osób, które obowiązek szkolny mają dawno za sobą. Chodzimy na kursy, szkolenia, doskonalimy umiejętności językowe. Robimy to, bo chcemy być jeszcze lepsi, pogłębić kompetencje, a nawet sprawia nam to przyjemność. Gdy już to wiemy, to przychodzi nam do głowy, że warto przenieść tę sytuację 1:1 na nasze dzieci. Bo przecież im wcześniej, tym lepiej…
Dlaczego warto zacząć rozwijać umiejętności matematyczne od najmłodszych lat?
No właśnie, dlaczego? Najpierw warto spojrzeć z punktu widzenia sceptyka: taka osoba stwierdzi, że koncentracja na nauce u tak młodych osób jak przedszkolaki to „odbieranie dzieciństwa” i „przerost ambicji rodziców”. I w takim spojrzeniu będzie sporo racji, jeśli w grę wchodzi przesada. Bo faktycznie zmuszanie bardzo małego dziecka do opanowywania tabliczki mnożenia za wszelką cenę, trzy lata przed rówieśnikami, to kiepski pomysł.
Jest jednak druga strona medalu, a są nią profity. Warunek? Trzeba zachować zdrowy balans pomiędzy elementami edukacyjnymi, budowaniem zaciekawienia i dobrą zabawą. Wtedy można liczyć na to, że:
- Ułatwiamy dziecku zrozumienie świata. Wszystko przez umiejętności związane z logicznym myśleniem, które poprzez wyzwania matematyczne jest rozwijane i ćwiczone.
- Zachęcamy do zadawania pytań. Każda niewiadoma może zbudować w dziecku potrzebę uzyskania odpowiedzi, a to oznacza umocnienie potrzeby komunikacji.
- Pokazujemy, że nauka to eksperymenty. I przy okazji też uczymy, że warto odnajdywać na własną rękę takie obszary, w których nie ma nudy, a jest ciekawość.
Najważniejszym jest zatem właściwe podanie matematyki. Najlepiej zrobić to poprzez zabawę – tam, gdzie jest śmiech i radość, zawsze buduje się coś dobrego!
Kreatywne podejście do matematyki w przedszkolu: jak dzieci uczą się przez zabawę?
Na początek warto zapamiętać:
- Dziecko przedszkolne nie jest za młode, aby móc zacząć się uczyć. To mit powielany najczęściej przez osoby, które naukę kojarzą tylko i wyłącznie z przykrym obowiązkiem!
- Jednocześnie trzeba pamiętać, aby pociechy nie stresować. Wywieranie presji i irytacja to dwaj najwięksi wrogowie zapoznawania przedszkolaka z matematyką.
- Jeśli coś idzie „nie tak”, nie należy dochodzić do wniosku, że to „brak zdolności”. Umiejętność logicznego myślenia to proces, który rozwija się miesiącami. U jednych szybciej, a u innych trochę wolniej!
Zatem dysponując już podstawową wiedzą, czas na wdrożenie konkretnych narzędzi. I tu znów warto rozpocząć od tego, czego nie robić: pod żadnym pozorem nie należy siadać z zeszytem i próbować dziecku tłumaczyć jak funkcjonują działania matematyczne. To tylko zniechęci młodego człowieka, a i tak nie ma szans na to, aby cokolwiek zrozumiał.
Musi być kolorowo, kreatywnie i… życiowo! Trzeba starać się odwoływać do elementów otoczenia: układanych właśnie klocków, jesiennych liści zbieranych w parku, chmur na niebie; wszystko to można policzyć, a także sprawić, że dziecko samo zacznie pojmować, że trzy klocki to więcej niż jeden.
Co jednak zrobić, jeśli kadra pedagogiczna w przedszkolu nie wykazuje zaangażowania w pracę nad umiejętnościami matematycznymi u dzieci? Oczywiście oprócz rozmowy z opiekunami, warto wziąć sprawy w swoje ręce. Można skorzystać z gier edukacyjnych (to świetna zabawa!) oraz szukać wiedzy rozwojowej w artykułach i filmach wideo. W internecie można również skonsultować się ze specjalistą – wielu doświadczonych w pracy z dziećmi nauczycieli jest obecnych w serwisie BUKI. Korzystając z przejrzystego interfejsu tej strony, można umówić konsultację, a nawet zaprosić pedagoga do domu i wspólnie rozpocząć kreatywną zabawę z naszą pociechą.
Czytaj również: "Gry planszowe edukacyjne - TOP 8 najlepszych planszówek dla dzieci"
Jakie są podstawowe kroki do wprowadzenia matematyki do życia codziennego przedszkolaka?
Usystematyzujmy zatem, czego rodzic musi się nauczyć i jak zacząć, aby również matematyka zagościła w życiu dziecka.
- Rozpoczynamy od zrozumienia, jakie korzyści będzie miało dziecko z takiej nauki. Dzięki temu artykułowi ten element już można odhaczyć!
- Nie szukamy trudnych działań, ale pierwsze pytania o liczenie opieramy o już dobrze znane środowisko naszej pociechy, czyli np. o posiadane zabawki.
- Przełamujemy niechęć malucha, która z pewnością się pojawi – nie zmuszamy, ale „sprytnie” wywołujemy zaciekawienie.
- Sprawdzamy, czy zasoby placówki edukacyjnej, a także nastawienie nauczycieli, są dobrą bazą pod uczenie podstaw matematyki.
- Wprowadzamy dodatkowe elementy edukacyjne (np. gry przeznaczone dla odpowiednich grup wiekowych), szczególnie jeśli w punkcie czwartym rozpoznanie dało negatywny wynik.
- Konsultujemy dalsze kroki z kimś doświadczonym, kto będzie w stanie rozpoznać jak przebiega edukacja i na które elementy należy zwrócić jeszcze większą uwagę.
- Koniecznie komplementujemy bystre spostrzeżenia dziecka i nie ganimy za te nietrafne, stawiając na spokojne tłumaczenie i ew. podsuwanie rozwiązań.
Ta powyższa lista może być sporym wyzwaniem szczególnie dla tych rodziców, którzy sami niezbyt dobrze czują się w świecie nauk ścisłych. Jednak warto przemóc się w tym zakresie i spróbować. Jeśli nie we własnych bezpośrednich działaniach, to monitorując pracę opiekunów w przedszkolu, albo decydując się na wsparcie specjalisty. Warto popatrzeć na to przez pryzmat przygody, bo ucząc, można też zagwarantować naszej pociesze mnóstwo frajdy!
UWAGA: Jako ostatnią, ale bardzo ważną poradę warto przytoczyć konieczność zdjęcia „formalnej otoczki” z procesu nauczania na tym etapie. Oznacza to, że dziecko nie może czuć się jak na klasówce, za którą dostanie ocenę – na to przyjdzie jeszcze pora. Głównym zadaniem rodzica i pedagoga jest zbudowanie zaciekawienia u dziecka, a nie przyzwyczajenia do jakiegokolwiek systemu nagród i kar bądź skali ocen.
Poprawa koncentracji, umiejętność logicznego myślenia, lepsze odnajdowanie się w świecie, większe zaufanie do nauki jako takiej i wreszcie umiejętność znajdowania obszarów wiedzy, w których warto pogłębić wiadomości na własną rękę – oto największe plusy płynące z nauki matematyki w wieku przedszkolnym. Jedyne, o czym należy pamiętać to fakt, że do sprawy trzeba podejść bardziej przez pryzmat zabawy, niż czystych informacji: kreatywnie, z uśmiechem i koniecznie bez presji!
