Angielska gramatyka w obiegowym przeświadczeniu uchodzi za względnie łatwo i znacznie prostszą, niż na przykład gramatyki języków łacińskich lub skandynawskich. Z drugiej strony, można również spotkać się z opiniami, według których to „najprostszy język, którym można mówić źle”. W pełni poprawne posługiwanie się angielszczyzną rzeczywiście wcale nie jest tak proste, jak głosi stereotyp.
Kluczową rolę w przyswajaniu gramatyki wybranego języka obcego (w tym wypadku angielskiego) odgrywa zrozumienie najważniejszych form gramatycznych. W języku angielskim jedną z takich form są bez wątpienia czasowniki modalne. Praktyka pokazuje, że wiele osób uczących się ma spore problemy właśnie w tym aspekcie. Co oczywiste, nauka gramatyki będzie o wiele szybsza i bardziej efektywna, jeśli zdecydujemy się na korepetycje z języka angielskiego pod okiem doświadczonego nauczyciela. Warto też jednak uczyć się samodzielnie, poznając kolejne zagadnienia gramatyczne, leksykalne, fonetyczne itd.
Czasowniki modalne - co to są i kiedy używamy?
Wyrazy będące czasownikami modalnymi pełnią określone funkcje w konstruowaniu wypowiedzi. Różnią się w tym względzie od pozostałych czasowników. Zasadniczą rolą czasowników modalnych jest udział w tworzeniu komunikatów wyrażających:
- Zdolności/Umiejętności
- Życzenia
- Zakazy
- Nakazy
- Prośby
- Możliwości
- Spekulacji
- Krytyki
Jak widać, tych funkcji jest ledwie kilka, co jednak wcale nie pomniejsza ich znaczenia. Bez czasowników modalnych po prostu nie jesteśmy w stanie posługiwać się językiem angielskim. Każda fraza, za pomocą będziemy chcieli powiedzieć, że na przykład możemy coś zrobić, potrafimy coś robić, życzymy sobie, aby ktoś coś zrobił lub też wręcz przeciwnie: nie życzymy sobie tego – będzie wymagać właśnie użycia odpowiedniego czasownika modalnego.
Warto też pamiętać o odcieniach znaczeniowych, których znajomość warunkuje poprawne posługiwanie się czasownikami modalnymi. Wyrazy „might” oraz “can” tłumaczymy na język polski jako „móc”, co nie oznacza jednak, że w obrębie języka angielskiego ich użycie. Klasyczny przykład, który niektórzy z nas pamiętają ze szkoły to skierowane do nauczycielki pytanie: „Can I open the window?”, oraz następująca po nim odpowiedź: „Yes, you can, but you may not”.
Jest to więc doskonale znany problem, polegający na próbie rozumienia języka obcego poprzez analogię do naszego języka ojczystego w skali 1 do 1. Tego nawyku na szczęście można się oduczyć, przede wszystkim poprzez jak najczęstsze i najdłuższe obcowanie z językiem obcym, którego się uczymy.
Czytaj również: "Idiomy angielskie - TOP najpopularniejszych i najczęściej używanych"
Lista głównych czasowników modalnych
Jeśli spodziewałeś się tutaj długiej listy wyrazów do wykucia na pamięć, mamy dla Ciebie dobrą wiadomość. Otóż czasowników modalnych w języku angielskim jest ledwie kilkanaście, przy czym każdy z nich oczywiście ma też formę przeczącą (którą również powinieneś znać). Poniżej znajdziesz wszystkie te czasowniki wraz z odpowiadającymi każdemu wyrazowi formami przeczącymi:
- Can/Can’t lub Cannot
- Should/ Shouldn’t
- Shall/ Shant
- Will/Won’t
- May/ May Not
- Must/Musn’t
- Might/Might Not
- Would/Wouldn't
- Ought To/Oughtn’t To
Dodatkowo trzeba wspomnieć o oddzielnej kategorii, jaką są konstrukcje modalne. Spełniają one niemal takie same funkcje, jak czasowniki modalne. Składają się jednak z więcej, niż jednego wyrazu. Konstrukcje modalne w języku angielskim to:
- Need To
- Have To
- Had Better
- Be Able To
Specyfika poszczególnych czasowników modalnych
Pierwszą specyficzną cechą wszystkich czasowników modalnych jest to, że nie podlegają one odmianie przez osoby. Odmiana ich w czasach przeszłych wymaga natomiast wykorzystania formy Perfect Infinitive, a więc dodania do czasownika posiłkowego słowa „have”, i zakończenia całej konstrukcji czasownikiem w trzeciej formie. Dla przykładu:
- They must have forgotten to send you the copy of the file
- I might have seen you before.
- I needn't have brought anything to the party.
- We could’ve been friends if we’d been the same age.
- The pizza must have been tasty.
- They shouldn’t have hired the mayor’s nephew.
Powyżej powiedzieliśmy już parę słów o specyfice czasowników modalnych „can” oraz „may”, które obydwa służą do wyrażania możliwości, ale dość mocno różnią się zastosowaniem. Specyficzny jest też niewymieniony wcześniej czasownik modalny „needn't”, który jako jedyny posiada tylko formą przeczącą. W formie twierdzącej („Need To”) mamy już bowiem do czynienia nie z czasownikiem modalnym, lecz z konstrukcją modalną.
