Osobliwości języka hiszpańskiego

17.11.2017

Artykuły autora: 357

Osobliwości języka hiszpańskiego

Spis treści 

Najłatwiejszy” język świata 

Dlaczego warto uczyć się hiszpańskiego?

Dialekty w języku hiszpańskim

Alfabet 

Wymowa

Gramatyka języka hiszpańskiego 

Język hiszpański jest coraz bardziej popularny w ostatnich latach. Nie jest to niespodzianką, ponieważ język hiszpański jest używany w wielu krajach Europy, Ameryki Południowej i Północnej, Afryki Zachodniej. Około 650 milionów ludzi posługują się językiem hiszpańskim.

Najłatwiejszy” język świata

Istnieje opinia, że język hiszpański jest bardzo łatwy. Czy tak jest naprawdę?

Takie twierdzenia są często zawarte na różnego rodzaju stronach oraz forach internetowych. Nie można jednak pominąć faktu, że osoby twierdzące łatwość jakiegoś języka w większości przypadków nie mają z nim nic wspólnego. Mówią, że jest łatwy, bo inni tak twierdzą. Z tego wynika takie błędne koło. Rzeczywiście niektóre rzeczy nie są zbyt skomplikowane, ponieważ w pewnym stopniu są podobne do języka polskiego.

Część językowa, która nie sprawia Polakom trudności jest wymowa. Aby nauczyć się czytać musimy nauczyć się kilku reguł. Dla początkującego, na pierwszy rzut oka, wymowa może wydać się bardzo łatwa.

Z reguły przecież zaczynamy naukę języka od fonetyki, czytania, podstawowej gramatyki. Gramatyka jest jednak punktem, na który trzeba zwrócić szczególną uwagę.

Skomplikowanymi są prawdopodobnie czasy i tryby w szczególności czasy przeszłe „los pasados”. Trzeba od początku uczyć się wielu czasowników.

Da się opanować formy czasów. Tylko trzeba je ćwiczyć ciągle, aby się nie pomieszały w głowie. Często powstaje mieszanka czasowników w czasie teraźniejszym oraz przeszłym. Tryb łączący też nie jest taki prosty dla Polaków, bo nie ma go w języku polskim. Tryb łączący jest używany, gdy wykorzystujemy wyrażenie zawierające subiektywną ocenę jakiegoś faktu albo w przypadku czasowników, które pokazują stany emocjonalne, życzenie lub nadzieje. Na początku, jest to bardzo niezrozumiałe, ale trzeba po prostu wszystko rzetelnie przeanalizować i poćwiczyć. Po ćwiczeniach będziecie w stanie zweryfikować podświadomie, w jakich sytuacjach on jest potrzebny.

 

Dlaczego warto uczyc się hiszpanskiego

Przede wszystkim warto zaznaczyć, że język hiszpański jest bardzo znaczący, jeśli chodzi o sprawy urzędowe czy komunikację międzynarodową. On jest używany jako język urzędowy w takich instytucjach jak: UE, OPA, ONZ, NAFTA, UNICEF, UNASUR, FIFA, UEFA, WHO- Światowa Organizacja Handlu. Jeżeli macie zamiar w przyszłości współpracować z jedną z takich organizacji, hiszpański się jak najbardziej przyda.

Dialekty w języku hiszpańskim

Ciekawostką jest to, że hiszpański różni się w zależności od regionu. Zaskakującym jest fakt, że język kastylijski jest drugim urzędowym językiem państwa, co potwierdza ustawa uchwalona 27 grudnia 1978. Ona obowiązuje do uczenia się tego języka oraz daje prawo nim się posługiwać. Jest tych dialektów o wiele więcej. W pewnych regionach mają one znaczenie urzędowe i są używane w sprawach biznesowych. Do takich dialektów należą na przykład: baskijski w Kraju Basków i Nawarze, galicyjski w Galicji, aranes w Katalonii oraz kataloński w Katalonii, Walencji i na Balearach. Rzeczywiście dialektów uczą się zazwyczaj obywatele Hiszpanii. Osoby uczące się języka hiszpańskiego jako obcego nie powinni uczyć się wszystkich szczegółów. Chyba że planują przeprowadzić się do kraju na stale.

Alfabet

Alfabet w języku hiszpańskim składa się z 26 liter alfabetu łacińskiego. Ponadto jest dodatkowa litera ñ, która nie jest typowa dla polskich użytkowników języka hiszpańskiego. Istnieją również grupy literowe ch i ll. Używa się dwuznaku rr, który daje dźwięk /r/. Poniżej jest przedstawiony cały alfabet języka hiszpańskiego.

Wymowa

„s”- jest bardzo podobne do wymowy litery „s” w języku polskim. Czasami wymawia się tak, że dźwięk prawie znika na końcu.

„z”- ma podobieństwo do /th/ w języku angielskim. To znaczy, że wymawia się bezdźwięcznie.

„b” i „v”- wymawiają się jako polskie „b”.

„c”- w przypadku tej litery ona się wymawia w sposób różny. Jeżeli są samogłoski „e” lub „i”, wymowa jest podobna do „z”, np. w słowie: paciente. We wszystkich innych przypadkach dźwięk wymawia się jako „k” w języku polskim. Przykładem jest słowo calendario.

que”- wymowę można porównać z polskim „ke”.

„qui”- trzeba wymawiać jako polskie „ki”: quién

„ch”- ma pewną wspólną cechę w kwestii wymowy z polską „ć”.

„j”- w ogóle się wymawia w inny sposób. Ma w jakimś stopniu podobieństwo do polskiego h, np. w słowie junta i przeczytamy jako hunta.

„g”- natomiast ten dźwięk jest wymawiany jako „j” po „e” oraz „i”. W pozostałych sytuacjach czytamy to jako „g” tak samo jak w języku polskim. Przykładami są słowa: gente oraz gabinete. W pierwszym przypadku, wskutek tego, czytamy jako „j”, natomiast w drugim- „g”.

„ll”- nie ma odpowiednika w naszym języku, więc ten dźwięk sprawia Polakom dużo trudności. Jest ewentualnie tylko trochę podobne do „li” w języku polskim.

„ñ- możną ją porównać z polską literą ń, więc tutaj jest podobieństwo.

„rr”- wymawia się po prostu jako „r”.

„y”- jeśli jest na końcu sylaby, brzmi jako „j” w języku polskim. Można to usłyszeć w słowie „doy”. W innych przypadkach ten dźwięk raczej przypomina nam polski dźwięk „dź”.

„h”- prawie nie wymawia się w ogóle. Można to porównać do Dehnungs-H w języku niemieckim, czyli H-rozciągującym.

Gramatyka języka hiszpańskiego

W hiszpańskim używa się dwóch rodzajów: męski i żeński. Nie ma rodzaju nijakiego. To jest właśnie różnica między hiszpańskim a polskim. Typowe końcówki rodzaju męskiego są -o, -aje, -ma, -n, -r. Typowe końcówki rodzaju żeńskiego są -a, -d, -z, -ción, -dad.

Ciekawym faktem jest to, że amerykański hiszpański różni się od języka używanego bezpośrednio w Hiszpanii. Tutaj możemy to porównać z sytuacją z brytyjską a amerykańską wersją języka angielskiego. Różnicą jest na przykład to, że w latynoamerykańskiej wersji języka hiszpańskiego druga osoba liczby mnogiej zastępuje się formami trzeciej osoby.

Jak już wspomniałem, komplikacje pojawiają się, kiedy mamy do czynienia z czasami przeszłymi, których w języku hiszpańskim jest kilka, a mianowicie: czas przeszły dokonany złożony, czas przeszły, czas przeszły niedokonany.

Takie ciekawostki i zaskoczenia oczekują na osób, które pragną opanować język hiszpański. Da się jednak opanować te wszystkie zagadnienia. Najpierw trzeba skupić się na opanowaniu wymowy i podstawowej gramatyki. Później będzie łatwiej, skoro to są chyba najtrudniejsze treści. Tym bardziej, że są też podobieństwa z języka polskiego. To już w pewnym stopniu ułatwia sprawę. Nie trzeba się bać. Hiszpański będzie Państwu bardzo przydatny w życiu, ponieważ jego popularność wzrasta. Taka tendencja raczej zostanie bez zmian w następnych kilku latach.

Spodobał Ci się artykuł? Oceń go

4

Według opinii 2 użytkowników

Autor Adrianna S.

Jestem absolwentką ekonomii. Od 2016 roku zajmuję się dofinansowaniami unijnymi. W 2020 rozpoczęłam pracę jako copywriterka.

Artykuły autora: 357

Dopasuj korepetytora

Inne wiadomości:

BUKI

Platforma łącząca nauczycieli i uczniów

Utwórz profil nauczyciela

Artykuły eksperckie od korepetytorów